Verdachten van keienongeluk Schijndel horen 16 tot 20 maanden celstraf eisen
De officier van justitie vond dat er sprake was van voorbedachte rade. Volgens haar was er sprake van een plan. “Ze hebben een kei van veertig kilo ongeveer honderd meter versleept. Ondertussen hadden ze zich kunnen bedenken, maar dat hebben ze niet gedaan. Ze hebben bewust het risico genomen dat er iemand om het leven zou kunnen komen. Dus is er sprake van poging tot moord.”
Verder hebben de verdachten lange tijd gezwegen, alternatieve verklaringen bedacht en geen spijt betuigd. Bij het voorwaardelijke gedeelte van de straf is een contactverbod met het slachtoffer opgenomen.
Poging tot doodslag
De advocaat van een van de drie jongens, een 19-jarige verdachte, pleitte voor een voorwaardelijke straf en een werkstraf. Ook vroeg de verdediging bij de bepaling van de strafmaat rekening te houden met de jonge leeftijd van de verdachte. Van een poging tot moord was geen sprake, vond de advocaat. “Mijn cliënt was zich niet bewust van de risico’s en verwachtte dat de auto zou stoppen voor de kei. Dus poging tot doodslag”, aldus de verdediging.
Het ongeluk gebeurde in de nacht van 23 op 24 juni 2017. De vrouw reed met haar auto tegen een kei, waarna de wagen een klapband kreeg en tegen een boom botste. Ze was op dat moment tien weken zwanger.
Vlak voor het ongeluk zag een andere automobiliste die uit de andere richting kwam rijden de steen liggen. Ze besloot te keren om er iets aan te doen, maar ze was net te laat.
Afgeluisterde gesprekken
De jongens hoorden kort na het ongeluk sirenes en een helikopter. Ze durfden niet te gaan kijken. In afgeluisterde gesprekken - de politie had apparatuur geplaatst in de auto van een van de verdachten - was te horen wat de verdachten hadden afgesproken als hun DNA gevonden zou worden. Ook bespraken twee verdachten wat ze zouden zeggen na de arrestatie van een van de andere verdachten. “Ik durfde niet te bekennen”, vertelt de 19-jarige man tijdens de zitting.
Pas eind januari 2018 werden de drie verdachten enkele dagen na elkaar opgepakt. Het zijn vrienden van elkaar. Het DNA van een van hen kwam overeen met het DNA op de kei.
Enkelband
De drie jongens werden begin maart vrijgelaten in afwachting van hun berechting. Ze kregen een enkelband. Het Openbaar Ministerie verdenkt de jongens van 'poging moord dan wel doodslag in vereniging'.
Volgens de officier van justitie heeft de 19-jarige verdachte 'opzettelijk geprobeerd iemand van het leven te beroven door een kei van veertig kilo op de weg te leggen en vanuit de bosjes toe te kijken." De bewuste kei lag woensdag op een stoel in de rechtszaal.
'Ik heb er spijt van'
De 19-jarige man vertelt dat ze kattenkwaad wilden uithalen en dat het de bedoeling was dat de automobilist zou stoppen voor de kei op de weg. De jongens hadden na het stappen al vaker paaltjes, takken en een fiets op de weg gelegd om mensen te doen stoppen. Op die bewuste avond in juni hoorde de verdachte bij het wegrennen een klap, zo vertelt hij geëmotioneerd tegenover de rechter. Daarna barst hij in tranen uit. “Ik heb er spijt van.”
Wie de steen op de weg heeft gelegd, is niet duidelijk De drie jongemannen wijzen naar elkaar. De 19-jarige verdachte zegt: “We zijn allemaal even schuldig.”
De zaak tegen de twee verdachten van 17 en 18 werd achter gesloten deuren behandeld. Die zittingen liepen flink uit vanwege de hoge strafeisen, aldus een woordvoerder van het Openbaar Ministerie.
Dwarslaesie en operaties
Het slachtoffer Tynni Habraken heeft volgens de rechter de steen niet zien liggen, en kan zich niets meer van het ongeluk herinneren. De 19-jarige verdachte: "Dit had nooit mogen gebeuren. Ik hoop echt dat ze volledig geneest.” Habraken liep door het ongeluk een incomplete dwarsleasie op en is meerdere keren geopereerd terwijl ze zwanger was. Ze beviel in januari van een gezonde dochter.
In de rechtszaal legde ze een emotionele verklaring af: "Ons gezinnetje zal door deze wandaad heel anders zijn dan gedacht".
De officier van justitie is verbaasd dat de jongeman zich veel niet kan herinneren van de avond. Ook wil ze weten waarom de jongens zo lang hun mond hebben gehouden. "Ik wilde wel maar de anderen niet”, zegt verdachte. “En uiteindelijk durfde ik ook niet meer."
Jeugdreclassering adviseert een voorwaardelijke straf of een werkstraf, maar geen celstraf. "Met detentie schiet de verdachte niets op. Hij is geen typische jeugdcrimineel", aldus de reclassering.