De Brabander is er kapot van, net als zijn kinderen. Dochter Eveline: “Het is een drama. Ik loop er al vanaf het moment dat ik gebeld ben bij als een kip zonder kop. Ik ben er zo misselijk van, het is een familiestuk. Ik weet niet beter dat wij die auto hebben. We hebben er zoveel plezier mee gehad.”

Haar vader kocht de auto twintig jaar geleden. Een auto met historie, maar wel een wagen die opgeknapt moest worden. “Van 2000 tot 2003 hebben we er heel veel mee gereden. We zijn zelfs eens bij toeval samen met onze kinderen in een rally terecht gekomen. Wij reden daar en de organisatie vond dat wij mee moesten doen. We zijn blind gaan rijden, zonder dat we de route vooraf kenden. Een hele belevenis voor het gezin,” vertelt Ad. 

In originele staat
In 2004 begon hij met restauratie van de wagen, een avontuur dat zeven jaar duurde. “Hij ziet er nu weer exact zo uit als in 1942. Dezelfde kleur, hetzelfde leer, de juiste kap. We hebben zelfs een Zweeds kenteken bemachtigd.”

De sportwagen werd bij een hotel in het Italiaanse Brescia gestolen. De dieven zijn professioneel te werk gegaan, aldus Ad. “Alles stond op slot, er stond nog een busje achter de trailer als diefstalpreventie. Maar dat busje hebben ze opengebroken en weggereden. We waren er zelf niet bij, maar werden door de transporteur gebeld dat de trailer was gestolen.” Bij de politie is aangifte gedaan. 

Mille Miglia
De Brabander was in Italië voor deelname aan de Mille Miglia, een oldtimerrace van  duizend mijl van Brescia naar Rome en terug. Via Villa Trasque, het team waar hij voor rijdt, werd in allerijl een andere auto geregeld, zodat hij nog met de rally mee kan doen. “We gaan er zo'n driehonderd kilometer mee rijden om te kijken of alles in orde is en om dingen bij te stellen.”

Uit handen van Duitsers houden
Hij vertelt verder over de historie van de sportwagen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebouwd. In een oplage van vier stuks, maar drie daarvan gingen naar de Duitsers. “De carrosserie is gebouwd door Touring. Op last van Mussolini heette dat tijdens de oorlog Turinga. De bouwers wilden deze auto uit handen van de vijand houden. Na de oorlog is de wagen verkocht aan een bekende Zweedse familie die banden had met het koninklijk huis. De eigenaar heeft er ijsraces mee gedaan, we hebben er filmpjes van gezien. Ook bekende coureurs hebben er prijzen mee gevonden. In 1948 deed de eerste eigenaar mee aan de Grand Prix van Stockholm.”

Autoliefhebbers van over de hele wereld kennen de auto. Volgens Branderhorst is die dan ook niet te slijten door de dieven. “Een auto die zo uniek is en zo bekend, daar kunnen ze niets mee. Ik hoop hem echt terug te krijgen. We hebben tranen in onze ogen, het was het pareltje van de familie.”

Vanwege de privacy wil Branderhorst zijn woonplaats geheim houden.