Het was altijd vaste prik in huize Van Oven, meedoen aan de vierdaagse. Het stel liep hem al jaren. Dat veranderde toen het noodlot toesloeg. Danny werd getroffen door twee hartaanvallen, waardoor hij in een scootmobiel terechtkwam. En alsof dat niet genoeg was, werd Heidi getroffen door een auto-ongeluk. “We kunnen allebei geen afstanden meer lopen.” 

'Dan doen we het toch zelf'
Toen Danny probeerde met zijn scootmobiel alsnog deel te nemen aan de vierdaagse, kreeg hij te horen dat dat niet ging. Heidi: “Toen zei ik: dan organiseren we er toch zelf een met scootmobielen.” Zo gezegd, zo gedaan. Inmiddels worden de laatste puntjes op de i gezet van de eerste editie. “We hebben zo’n twaalf tot vijftien verkeersregelaars, vijf EHBO'ers en er zijn versnelde laadpunten beschikbaar gesteld voor mensen die tussentijds moeten opladen.” 

De etappes zijn tussen de 13 en 18 kilometer. De snelheidsduivels kunnen dat waarschijnlijk in een uur doen - ‘je rijdt ongeveer vijftien kilometer per uur’ - maar de planning is dat er twee uur over gedaan wordt. “We hebben ook twee pauzes ingelast waar mensen kunnen eten en drinken.”

Lees verder onder de afbeelding.

Isolement
Naast dat het een leuke stunt is, hebben Heidi en Danny vooral ook een belangrijk doel met deze vierdaagse. “Het is de bedoeling dat we mensen uit hun isolement halen. Er zijn een heleboel mensen die niet vaak meer naar buiten gaan. Ze durven daardoor ook meer op hun scootmobiel te rijden. Met deze vierdaagse halen we ze naar buiten. We gaan samen lekker door het bos, waar ze anders nooit komen.”

En zoals een goede vierdaagse betaamt, is er voor achteraf ook een feest georganiseerd. Maar dan wel zonder alcohol, benadrukt Heidi. “Een scootmobiel kan net als een fietser of auto een ongeluk veroorzaken, dat wil ik niet op mijn geweten hebben. Deelnemers krijgen wel drank en een mooi afscheidscadeau mee naar huis.”