In hun huis in Wagenberg hangt een vlag met twee tassen aan het huis. "Iedereen vraagt ook wat de tweede tas daar doet", vertelt Lorenzo. "Dan zeg ik dat dat de tas van mijn moeder is en dat vinden mensen allemaal heel grappig."

Relaxed
Spannend was het niet echt voor Lorenzo. Hij stond er vrij goed voor. "Tussen elf en één kon ik gebeld worden. Maar mijn school, het Dongemond College, belt alleen als je gezakt bent. Dus ik hoopte wel dat ze niet zouden bellen. Om één uur heb ik meteen de vlag gepakt." Moeder Nancie beaamt dit. Ondanks dat het niet zo spannend was, had ze wel duidelijk iedereen geïnstrueerd om in die twee uur niet naar hun huis te bellen. 

Vier jaar deed Nancie over haar opleiding aan de HAN in Nijmegen. Een dag per week naar school, maar daarnaast een fulltime baan. Dat viel niet altijd mee. "Ik zal eerlijk bekennen dat ik het helemaal beu was, maar het was wel echt de moeite waard." Ze werkte bij een grote ouderenorganisatie in Brabant als vaardigheidsinstructeur, maar sinds 1 juni is ze daar adviseur leren en ontwikkelen, iets wat helemaal aansluit op haar vers afgeronde opleiding.

Laten bezinken
Het verlossende woord kwam voor Nancie een stuk eerder dan verwacht. "Ik dacht dat ze pas over een week of twee zouden mailen, maar twee dagen geleden kreeg ik al te horen dat ik mijn afstudeeropdracht en proeve van bekwaamheid gehaald had. Toen ging ik even nadenken en besefte ik dat ik al mijn studiepunten had en dus geslaagd was. Dat moest ik wel even laten bezinken. Maar ik ben echt ontzettend blij."

Het gebak is in huis gehaald en de vrienden zijn uitgenodigd. Moeder en zoon zijn apetrots op elkaar.