Het is de bedoeling dat door de aanleg van de nieuwe N69 een eind komt aan de huidige stroom auto's en vrachtwagens door Valkenswaard en Waalre. Ook het sluipverkeer door Bergeijk en Eersel moet zo afnemen. Zwerts noemt deze gedachte 'een hoax'. Hij wijst op de verkeersberekeningen en metingen in het bid van 2014. "Daaraan kun je zien dat bijvoorbeeld de hoeveelheid verkeer in Aalst door de nieuwe N69 met iets van zestien procent terugloopt. Laten we zeggen van zeven naar zes auto’s. Van iedere zeven auto’s moet je er dus één wegdenken. Of dat een geweldig resultaat is… Wij vinden dit geen resultaat.”

Dommelen
Verder voorziet Zwerts problemen in Dommelen, vanwege het verkeer dat vanuit Valkenswaard naar de nieuwe weg zal gaan. "De 21.000 voertuigen die eerst over de Eindhovenseweg kwamen, gaan straks door Dommelen heen." 

De actiegroep had liever gezien dat er gebruik was gemaakt van de N397 - van Valkenswaard naar Eersel - en dat er een nieuw stuk weg zou worden aangelegd tussen de N397 en de grens, over landbouwgebied. "Dan ontwijk je de kwetsbare Natura2000-gebieden en dit zou een veel goedkopere oplossing zijn", bezweert Zwerts. Datzelfde gold voor de Lage Heideweg, die in het zuiden van Valkenswaard de N69 met de N397 had kunnen verbinden. "Maar daar had Bergeijk bezwaar tegen."

Wakker worden
"Het ging ons om een goede oplossing", benadrukt Zwerts.  "Maar het besluit is nu genomen, daar leggen we ons bij neer. Ik denk dat er pas weer actie komt als de bulldozers gaan schuiven, want dan wordt een deel van de bevolking wakker. En als het verkeer in Dommelen ‘overkookt’." 

De verwachting is dat de nieuwe N69 eind 2021 gereed is. Dan moet er ook duidelijkheid zijn over de aansluiting van de nieuwe weg op de A67 bij Veldhoven. Het bestemmingsplan voor dit gebied ligt nu nog ter beoordeling bij het Europees Hof. 

'Gaat weer jaren duren'
Zwerts  verzucht dat met de nieuwe N69 is gekozen voor een oplossing 'die weer jaren gaat duren'. "Het had allemaal allang klaar kunnen zijn. Dan waren de kernen ook beter ontlast, in onze ogen. Maar ja…”