De rechter neemt vrijdagochtend uitgebreid de tijd om alles uit te leggen vanwege de ‘emotioneel zeer belastende zaak’. De nabestaanden krijgen instructies over wat te doen als het ze te veel wordt. De nabestaanden hebben spreekrecht en maken daar ook gebruik van. 

Foto van Levi
De ouders van Levi hebben het overduidelijk zwaar in de rechtbank. De moeder van Levi heeft een bord voor zich op tafel. Daarop is een grote foto van haar en haar zoon te zien. Tijdens het spreekrecht leest ze huilend een verklaring voor. “Wij dachten: die jongen van de scooter zal ook verdriet hebben. Maar de politie kwam vertellen dat de verdachte ontkent. Hoe kun je dit ontkennen? Onze dierbare zoon, met de strepen van de scooter in zijn gezicht. En jij zegt: ‘Ik heb het niet gedaan'? Ik wens jou de pijn toe in het leven die wij ook hebben.”

Een jaar geleden veranderde het leven van de familie van Levi in één klap door het nieuws dat hij vermist werd op de Maas. Volgens omstanders zou hij van een boot zijn gesprongen en zijn overvaren door een waterscooter. 

De toen nog 26-jarige bestuurder van de jetski werd diezelfde dag nog aangehouden voor betrokkenheid. Hij staat nu terecht voor dood door schuld. Volgens zijn advocaat Kate Lans heeft hij vlak voor zijn aanhouding nog uitgebreid meegeholpen bij de zoektocht naar de jongen en heeft haar cliënt Levi nooit geraakt. 

'Kan het niet gedaan hebben'
De verdachte verklaart vrijdag dat het onmogelijk is dat hij Levi raakte zonder het te merken. “Ik heb ooit wel eens een blok hout geraakt. Ik heb een lichte scooter, dat merk je wel. Ik kan het niet gedaan hebben.”

De vader van Levi zegt dat hij zelf zag dat zijn zoon werd overvaren. "Mijn zoon, mijn maatje, mijn toekomst. Alles in één klap weg. Ik heb alles zien gebeuren, ik krijg het niet van mijn netvlies." De verdachte is het daar niet mee eens. De rechter is daarover fel tegen de verdachte: “U vaart en hij staat stil. Hoe kan het dat u het beter zou zien dan hij? Waarom zou de vader dit verklaren?” 

De verdachte zegt dat hij veel over zich heen krijgt en praat zacht in de rechtbank. Hij blijft bij zijn verklaring, ook als de officier van justitie een foto van het jongetje omhoog houdt. “Ik vind het verschrikkelijk, maar ik laat me hier niet door beïnvloeden.”