Sinds 2003 is het aantal werkenden tussen de 65 en 75 jaar in Nederland verdubbeld. In Brabant ging het in 2017 om zo’n 30.000 mensen. Ook voor werkgevers is het in dienst nemen van gepensioneerden aantrekkelijk. Zij hoeven namelijk geen premies meer af te dragen omdat deze werknemers al van sociale zekerheid genieten, de AOW.

Frisse geest

Voor Rinus Meijs geldt nog een belangrijke reden: “In beweging blijven, bezig blijven. Het houdt je geest fris, je houdt je lichamelijke conditie op orde. Veel en veel beter dan wat dan ook”. De vishengel of een stedentrip zijn aan Meijs niet besteed: “Ik heb vroeger moeten vissen. Ik vond het verschrikkelijk om de hele dag naar dat ding te liggen turen. Geef mij mijn kwekerij maar, daar heb ik ook natuur. Daar maken we natuur, want dat is een boomkwekerij”.

Door het uitbreken van de economisch crisis moest bij de inmiddels 66-jarige Hans van Veen uit Den Bosch het roer om. Het aantal opdrachten voor zijn adviesbureau liep steeds verder terug. “Ik moest iets anders gaan doen, heb twee rechterhanden, dus ben ik in 2011 begonnen met een eigen klusbedrijf.”

Nieuwe bestemming
Van Veen is met zijn bakfiets in Den Bosch een bekende verschijning. “Ik heb geen rijbewijs, dus deze omgebouwde Babboe-bakfiets is mijn voertuig.” En de naam van zijn klusbedrijf ‘Nieuwe Bestemming’ heeft een diepere betekenis: “Ik heb altijd arbeidsbemiddeling gedaan voor hoogopgeleiden. En die mensen zochten ook een nieuwe bestemming op de arbeidsmarkt.” En in feite heeft Hans zichzelf bemiddeld naar een nieuwe baan.

Van Veen werkt vooral door omdat hij het leuk vindt, maar ook dat het iets extra’s op de boterham oplevert. “Het speelt wel een rol, maar niet de hoofdrol. Extra beleg, of ik kan meer boeken kopen, of een betere fiets, of kan mijn kinderen iets extra’s toestoppen.”

Geen pensioen

Dat is er anders voor Ger Couvreur, de 73-jarige eigenaar van de Bredase kroeg ’t Tapperijke in het centrum van Breda. Aan pensioenopbouw heeft hij eigenlijk niet gedaan. “Ik sta nog altijd met veel plezier achter de toog, maar het zou eigenlijk anders moeten.” De opbrengst van de verkoop van ’t Tapperijke zou het geld voor zijn oude dag moeten opleveren. “Ik dacht als ik zou willen stoppen dan steek ik mijn vinger omhoog en dan staan ze in de rij. Maar zo werkt het helaas niet. Dus zolang de DELA niet belt, sta ik hier achter de tap.”

John Geerts van 67 jaar uit Baarle-Nassau gooide het na zijn pensioen bij de bank over een heel andere boeg en reist nu als senior fotomodel het land door. “Het is echt voor de lol. Ik ben heel blij dat ik in deze wereld terecht ben gekomen. Ik heb zelfs de golftas aan de kant gezet voor de photo shoot en commercials.”

Blije opa

Met zijn grijze haardos is Geerts te zien in reclames van onder meer Philips, de Efteling, de KWF en  de Hartstichting. De rollen die hij daar speelt zijn vaak ‘de blije opa’ of vader. Met veel plezier. “Ik moet er niet aan denken dat ik geen invulling van mijn dagen heb. Nu heb ik gemiddeld één keer per week een opdracht en dat is gewoon geweldig.

Voor het geld hoeft het fotomodel het overigens niet te doen. “Eigenlijk, misschien kost het wel geld, want je rijdt wat af. Ik rijd van Kortrijk en Brussel naar Amsterdam, naar Groningen. Ik denk dat als ik alles optel, dat ik quitte speel”, aldus Geerts.

Nestor
Kees Kieboom uit Oosterhout spant met zijn tachtig jaar de kroon.  Twee keer per week bezorgt hij de weekbladen in het buitengebied rond Breda. Telkens in en uit de auto, een praatje hier en daar en een aai voor de hond op het erf.  Kees is onder werktijd volledig in zijn element: "Ik moet er niet aan denken om de hele week thuis te zitten. Laat mij maar lekker bezig zijn". 

De Oosterhouter verloor een aantal jaar geleden zijn vrouw Ria. "Dit werk is mijn redding geweest. Ik had hierdoor gelukkig wat afleiding tijdens die moeilijke periode", vertelt Kieboom. Hij doet het werk inmiddels bijna twintig jaar: "Ik ben er niet van afhankelijk. De extra verdiensten zijn voor mij een leuk extraatje. Bijvoorbeeld om eens lekker te gaan eten met de kinderen tijdens kerst of een weekendje weg naar Duitsland". 

Kieboom krijgt weleens opmerkingen van leeftijdsgenoten die hem voor gek verklaren. "Laat ze lekker. Ik verklaar hun voor gek, op naar de honderd!"