Branderhorst raakte tijdens de 5-0 zege op PSV zwaar geblesseerd. De Willem II-goalie scheurde een pees van de quadriceps, die over de heup loopt, gedeeltelijk af. Hersteltijd? Vier tot zes maanden. Bij Branderhorst duurt het allemaal iets minder lang.

“In het begin kon ik weinig doen. Maar het werd steeds iets meer, ik heb ook steeds de grens opgezocht. Normaal gesproken krijg je tijdens een langdurige blessure een terugslag. Maar het is bijzonder dat ik geen enkel moment van een terugslag heb gehad", zegt Branderhorst lachend.

De tekst gaat door onder de video.

Vertrouwen
De 24-jarige doelman loopt met vertrouwen rond in het Koning Willem II Stadion. Hij is blij dat het herstel voorspoedig gaat. En het is fijn dat hij bij een nieuwe technische staf zichzelf meteen kan laten zien.

Al stelt Branderhorst tegenwoordig wel grenzen. Vroeger liet hij een pijntje nog wel eens lopen, daar speelde hij mee door als het niet te ernstig was. Nu niet meer. “Als ik iets voel, geef ik het aan.” Bang voor een steeds terugkerende blessure hoeft hij overigens niet te zijn. "Nee, in principe niet. Het is vastgezet met ankertjes. Het is nu eigenlijk net zo sterk als voorheen."

Natuurlijk wil Branderhorst zich graag laten zien aan nieuwe trainer Adries Koster. Maar hij weet ook dat keeperstrainer Harald Wapenaar is gebleven. "Het belangrijkste is nu helemaal wedstrijdfit te worden. Ik vertrouw op mijn eigen kwaliteiten, maak me niet druk."

Zwaaien met been
Branderhorst heeft nog een aangepast schema. Hij kan voluit trainen, maar wisselt keeperstrainingen af met aangepaste trainingen. Toch is er iets anders in vergelijking met voor zijn blessure. “Vooral met trappen let ik heel erg op mijn techniek. Voorheen heb ik te veel op kracht getrapt, dat was te veel belasting op mijn bovenbeen. Ik trap nu meer op techniek.”

Op kracht of techniek trappen, de bal kan even ver komen. “Als je op techniek trapt, trap je veel makkelijker en de bal gaat net zo ver. Je maakt gebruik van de zwaai. En ik heb lange benen. Ik hoef mijn kracht niet te gebruiken als ik mijn zwaai goed gebruik. Het is een mentaal dingetje, ik heb altijd gedacht dat ik niet zo ver zou komen. Daar ben ik nu mee bezig, misschien is de blessure nog wel goed geweest ook.”