Hoe moeten slachtoffers van stalking zoals Laura Korsman beschermd worden?

13 juli 2018 om 13:35
nl
Laura Korsman uit Werkendam, die woensdag dood werd gevonden in Utrecht, is niet de eerste Brabantse die werd omgebracht door een stalker. De 24-jarige studente is de zoveelste in een lange rij stalkingslachtoffers. De ex-vriend van de jonge vrouw was als eens opgepakt, had een contactverbod en Laura kreeg een alarmknop.
Profielfoto van Marrie Meeuwsen
Geschreven door
Marrie Meeuwsen

Dat bleek allemaal niet te werken. Wat moet er veranderen in Nederland om deze vrouwen te beschermen? Volgens advocaat Peter Schouten uit Breda wordt er in Nederland te weinig gedaan voor slachtoffers.

Linda van der Giessen uit Zevenbergen werd in 2015 doodgeschoten door haar ex. Uit onderzoek bleek dat de politie ernstige fouten heeft gemaakt in het beschermen van de vrouw. Dader John F. kreeg tien jaar celstraf en tbs met dwangverpleging.

Een jaar eerder werd de 17-jarige Juliette Bouhof gedood door haar ex-vriend. Vlak voor haar dood werd hij opgepakt door de politie omdat Juliette aangifte deed van bedreiging. De dader kwam vrij en kreeg een contact- en gebiedsverbod. Het weerhield hem er niet van het meisje in Eindhoven te doden. Hij kreeg elf jaar celstraf.

In 2013 werd Saga Backman in Den Bosch vermoord door een stalker. Ze deed voor haar dood aangifte van bedreiging maar daar werd niets mee gedaan. De dader zit een celstraf van twintig jaar uit.

‘Dit zijn heel gevaarlijke mensen’
Al deze vrouwen werden slachtoffer van hun ex-partner. Allemaal schakelden ze de hulp van politie in. Het mocht niet baten. Advocaat Peter Schouten uit Breda pleitte drie jaar geleden al voor een wetswijziging die slachtoffers van stalking meer bescherming geeft. Dat deed hij naar aanleiding van de dood van Linda van der Giessen. “Er is nog steeds geen aandacht voor in de politiek”, meent de raadsman nu.

Zelf staat hij regelmatig slachtoffers van stalking bij. Waar zij volgens hen het meest bij gebaat zijn is als de daders worden behandeld en van de straat gehaald worden. “Dit zijn gewoon heel gevaarlijke mensen. Ondanks alle maatregelen lukt het ze toch nog om hun slachtoffers in sommige gevallen te doden.”

‘Soort mini-tbs’
Een behandeling in een kliniek voor stalkers is niet standaard geregeld in Nederland. Via een aantal omwegen is het Schouten wel al een aantal keer gelukt om daders te laten opnemen. “Op dit moment heeft de officier van justitie in een lopende stalkingszaak een maatregel ISD geëist tegen de verdachte.” ISD staat voor Inrichting voor Stelselmatige Daders. “Normaliter kom je daar terecht na een aantal vermogens delicten, fietsendiefstal bijvoorbeeld”, legt Schouten uit.

Ook voor stalkers is dit middel volgens hem zeer effectief. “Ze worden dan twee jaar vastgezet in een behandelkliniek. Een soort mini-tbs noem ik het.” In Nederland ontbreekt het volgens de Bredase advocaat aan een ‘three strikes your out’-model zoals ze dat in Amerika kennen. “Deze maatregel komt daar in Nederland het dichtst bij in de buurt.”

Burgemeester is verantwoordelijk
Schouten heeft nog een andere manier om stalkers van de straat te krijgen. Een zogenoemde BOPZ-plaatsing. Dat staat voor Bijzondere Opname in Psychiatrische Ziekenhuizen. “Als iemand een gevaar voor zichzelf of anderen is, dan kun je zo’n opname aanvragen.” Ouders van de dader moeten daar dan wel aan mee willen werken en aangeven bij justitie dat hun zoon gevaarlijk is. Maar volgens Schouten is er een alternatief. “Je kan ook de burgemeester vragen om een BOPZ-plaatsing. Hij is tenslotte verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn inwoners.”

Een BOPZ-opname duurt zes weken. “Dat is kort, het is een voorportaal naar een veroordeling. Maar de dader wordt wel behandeld en er wordt een psychiatrisch rapport opgesteld.” Dat zou later bij de vervolging van de stalker kunnen helpen.

De advocaat vindt de rol van de politie in stalkingszaken ook nog steeds niet toereikend. “Het komt nog regelmatig voor dat vrouwen niet serieus worden genomen in dit soort zaken”, weet hij uit ervaring.“ De slachtoffers krijgen vaak te horen dat ze het zelf uitlokken. “Dan wordt er gezegd dat de vrouwen zelf nog contact hebben gezocht met de dader. Dat is lastig om uit te zoeken maar ik vind dat een vorm van seksisme”, hekelt Schouten de werkwijze van politie en justitie.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.