'Geen dag zonder tranen', stiefmoeder Nicole van den Hurk mag eindelijk spreken in rechtbank
Moeder Jolanda begint waardig aan haar spreekbeurt. Ze zet een lijstje met een foto van Nicole voor zich neer. "Zo was het, zo zal het nooit meer zijn," opent ze. De woorden zoeken een weg naar buiten. Jolanda's stem klinkt gebroken.
'Elke dag in mijn gedachten'
"Ik kon in de laatste uren voor Nicole's dood niets voor haar doen. Hier aanwezig zijn en spreken is het enige dat rest. Nicole is nog elke dag in mijn gedachten. Deze man is verantwoordelijk voor de verkrachting en de dood van onze dochter", zegt ze.
Uiteraard heeft ze lang kunnen nadenken wat ze wilde gaan zeggen in de rechtszaal. Haar spreekrecht werd eerder niet toegestaan door de rechtbank. Als stiefmoeder behoorde ze volgens het oordeel van de rechters niet tot de directe familie. Alleen aan hen is dat spreekrecht voorbehouden.
De huid vol schelden
Maar het gerechtshof in Den Bosch dacht daar anders over. Jolanda kreeg als stiefmoeder een kans om te spreken. Net als de stiefzuster van de vermoorde Nicole. Nu is het zover. "Ik wilde hem eerst de huid vol schelden", bekent Jolanda. "Maar ik vind hem de moeite niet waard. Door de verdachte is mijn vertrouwen in de mensheid weg."
Dan komen de tranen. Vooral over de manier hoe de verdediging van Jos de G. haar stiefdochter probeert weg te zetten als een 'losbandig meisje'. "Alsof ze zelf om haar dood heeft gevraagd", merkt ze huilend op.
Het zijn niet de eerste tranen die bij haar opwellen. En het zullen zeker niet de laatste zijn. "Er gaat geen dag voorbij zonder tranen. Ik stel me voor dat we haar verjaardag nu hadden gevierd met haar, haar man en met kleinkinderen die me vragen: 'oma mogen we bij jou blijven slapen'?
Doodslag of moord?
Wat heeft hem bezield, vraagt Jolanda zich af. Het is een van de vele onbeantwoorde vragen die ze al een half leven met zich meesleept. "Er wordt gesproken over doodslag, omdat moord kennelijk niet bewezen kan worden. Maar hij had na de eerste klap toch kunnen stoppen?"
Nicole was 15 jaar, zo herinnert Jolanda de de rechters van het gerechtshof. "Ze is dochter, zus, kleinkind en vriendin. Vergeet in uw afweging 'ons' Nicole niet", zo vraagt ze de rechters. In de zaal klinkt applaus. Vader Ad van den Hurk complimenteert zijn ex-vrouw. "Mooi gesproken", zegt hij met een stem vol emotie.