Frans (74) overlijdt na finish 80 van de Langstraat: ‘Het was een eer om hem te leren kennen’
Jeanieke van Klaveren (19) uit Sliedrecht en Wilma Vissers (56, uit Beuningen) zijn loopmaatjes en liepen de 80 van de Langstraat samen. Na een kilometer of 25, midden in de nacht, kwamen ze Frans tegen. “We liepen een brug over en daar zat hij tegen de leuning aan”, vertelt Wilma. “Hij had pijn in z’n heup en wilde ermee stoppen. Toen zeiden we: we lopen met je mee naar Drunen, dat was nog drie kilometer. Daar woonde hij en daar zou hij dan stoppen. Maar toen we in Drunen waren zei hij: het gaat eigenlijk wel goed, ik voel me veel beter bij jullie, ik denk dat ik toch doorloop.”
55 kilometer samen
De 55 kilometer tot de finish liepen Frans, Wilma en Jeanieke dus samen. Voor Wilma en Jeanieke was het de eerste deelname aan de 80, voor Frans de vijftiende keer. “Het was een heel aardige, zachtaardige man”, zegt Wilma. “Zo rustig en behulpzaam, het klikte gewoon. Het was heel prettig om met ‘m te lopen. Ik vind het een eer dat ik hem heb leren kennen.”
Frans sprak met de dames over van alles. “Over waar hij had gewerkt, hoe vaak hij de 80 al had gelopen”, vertelt Jeanieke. Wilma vertelde hem dat ze vroeger in Drunen op de camping stond. Ze maakten samen grapjes over een groep jongeren die ’s nachts stond te feesten op een industrieterrein.
De laatste kilometers waren zwaar
Een paar kilometer voor het einde kregen vooral Wilma en Frans het zwaar. Bij de laatste rustpauze haalde Jeanieke nog een flesje cola voor haar wandelgenootjes. Drie kilometer voor de finish gingen Frans en Wilma even zitten langs het parcours. Frans wilde per se door. Wilma wilde eigenlijk stoppen omdat ze te veel last had van haar rug, maar werd vanaf daar door twee mannen ondersteund. Ook Frans kreeg even later hulp van omstanders, omdat hij niet meer zelfstandig kon lopen.
Tot vlak voor de finish bleven Wilma, Jeanieke en Frans bij elkaar in de buurt. "De hulpverlening van de organisatie was echt top", zegt Wilma. "Er waren constant mensen van de EHBO bij ons. Die kwamen om de zoveel tijd checken: wil je nog druivensuiker, wil je nog water."
Echte toppers
Toen ze vlak voor de anderen over de finish kwam pakte Jeanieke de microfoon. “Ik zei: ik wil een applausje voor Wilma en een applausje voor Frans. Hij heeft het nu zo zwaar. Het zijn echte toppers.”
Vlak na de finish, toen Wilma en Jeanieke zaten uit te rusten, zagen ze dat er een hoop hulpverleners naar de finish gingen. “Ik dacht nog, o nee, het is toch niet voor Frans”, zegt Wilma. “Maar dat bleek wel zo te zijn.”
