"Wij zijn 24 uur per dag bereikbaar. Mensen kunnen ons elk moment van de dag anoniem benaderen", zegt Annemiek Ceelen. Ze is als trainer bij Sensoor een van de weinige beroepskrachten. Ze benadrukt dat juist de bereikbaarheid van Sensoor een grote kracht is. 

Tegelijk heeft het werken rond de klok gevolgen voor de inzetbaarheid van de vrijwilligers. "Ze staan dag en nacht klaar om zich in te zetten. Daar zijn we hen heel dankbaar voor."  

Oprechte interesse
Edwine Rothuizen is één van de 1200 vrijwilligers waarop Sensoor een beroep kan doen. "Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen. Wat beweegt hen, hoe zijn ze in hun situatie terechtgekomen?" 

Een dagdeel in de week staat Edwine mensen te woord die naar Sensoor bellen of chatten. Heel vaak is eenzaamheid het thema. "Daarbij moet je niet alleen denken aan ouderen. Er is ook heel veel verborgen eenzaamheid bij andere mensen."

Ze noemt een mevrouw die belde omdat ze zich verschrikkelijk ergerde aan de kleinkinderen van haar buurvrouw. "Als je dan doorvraagt, blijkt dat die mevrouw heel graag zelf kleinkinderen had gewild en eigenlijk heel eenzaam is." 

Wat haar diep raakt zijn de chatgesprekken met jongeren die worstelen met eetstoornissen. "Ze kunnen bij niemand terecht. Thuis durven ze het niet te vertellen en hun vrienden snappen het niet."

'Hoopverlener'
Als vrijwilliger stelt ze voorop dat ze 'zonder oordeel' wil luisteren. "Soms kom je samen in zo'n gesprek tot suggesties maar ik ben er niet om een oplossing aan te dragen. Wij zijn het luisterend oor." Of, zoals ze het bij voorkeur uitdrukt: "Wij zijn geen hulpverlener, maar hoopverlener." 

Natuurlijk is dat meestal zwaar, geeft Edwine toe. "Ik moet ook wel eens een rondje gaan lopen omdat een gesprek mij heel erg heeft aangegrepen. Maar het is soms  ook anders. Laatst belde er iemand die net vader was geworden. Dat wilde hij graag vertellen."  

Zonder oordeel
Sensoor bestaat dit jaar 60 jaar en zit in Brabant in Den Bosch, Eindhoven, Tilburg en Breda. "Afgelopen jaar kregen we bijna 280.000 gesprekken binnen, dat waren er 25.000 meer dan het jaar ervoor," zegt Annemiek Ceelen. "Vanwege die toename hebben we ook veel meer vrijwilligers nodig." 

Die vrijwilligers krijgen eerst een intensieve training. Edwine heeft daarin vooral geleerd om 'zonder oordeel' te luisteren. "Luisteren en belangstellend zijn, daar draait het om. Alleen al het feit dat mensen kunnen praten over wat hen dwarszit, dat helpt al."