Bonte felle kleuren op de muren waar het bruggetje op rust. Voor de één kunst, voor de ander een vorm van vandalisme. Louis de Bont van de Archiefkring Hanks is zelf ook al foto’s wezen nemen voor zijn archief en heeft geen enkel idee wat het voorstelt. “Kunst of vandalisme, da’s moeilijk. Echt vandalisme is het niet, maar ze zijn flink bezig geweest. Aan opruimen hebben ze niet gedacht want overal slingeren de spuitbussen nog in het rond. En wat er op de muren staat, ik kan er geen wijs uit worden.”

De bekladding moet bijna wel gebeurd zijn door bekenden die op de hoogte waren van de plaatselijke situatie. Het bruggetje ligt namelijk afgelegen en ook nog eens aan een niet doorgaande weg. De twee ton die de gemeente Werkendam en het Rijk spenderen aan het opknappen van het bruggetje had echt beter gebruikt kunnen worden, aldus De Bot. “De Archiefring Hank is al langer tegen de restauratie van het bruggetje, omdat het simpelweg al te ver heen is.” 

Ondanks die mening gaat de restauratie gewoon door. De overwoekerde weg naar het bruggetje is inmiddels vrijgemaakt en met fase twee start een onderzoek naar blindgangers (uit de Tweede Wereldoorlog) in de bodem van de Bleeke Kil. “Het is wel te hopen dat het bruggetje na de restauratie door de kunstenaars met rust wordt gelaten”, zegt De Bot