Kinderburgemeester Lois van Rooij mag het startschot geven voor de Mini Marathon. Dat gebeurt in stijl: "Deze popper ga ik draaien en dan komt er allemaal confetti uit." En zo geschiedde. Luidkeels tellen de duizenden deelnemertjes af. 

Indy is de snelste
Niet veel later is Indy de eerste die weer binnenkomt. Het meisje met startnummer 22312 kijkt er wat beduusd bij, maar ze heeft de andere deelnemertjes toch echt achter zich gelaten en komt over de finish met een tijd van 5.20. Buiten adem is ze niet. Het commentaar dat ze geeft op haar toptijd is nuchter: "Ik hou gewoon heel erg van rennen. Nu ga ik naar mijn papa en mama en wachten op mijn nichtjes en zusje en broertjes."

Een paar jongetjes hadden er ook flink de sokken in en komen net na Indy over de finish. En daar betalen ze de prijs voor: "Ik heb een steek!" Armen in de lucht en rustig doorlopen dan maar.

"Hele overwinning'
Na een half uur komt Wessel over de finish, samen met zijn moeder. Hij loopt onder de finish door achter een kleine rolstoel. Het jongetjes heeft een progressieve spierziekte, SMA. Zijn moeder vertelt: "Hij krijgt sinds kort medicijnen en kan nu vier meter los lopen, dat heeft hij nooit gekund." En dus kon hij zelf finishen. "Net als alle andere kindjes, dat is een hele overwinning. " zegt een hele trotse mama. "Mijn dochter wilde meedoen, en Wessel wilde het ook. En ik ga geen verschil maken.'  En Wessel is blij na afloop: "Het ging heel goed!" Moeder kijkt haar zoontje aan: "Volgend jaar de vijf kilometer, jongen!"