Smakken, tikken, zelfs ademen kan bij misofonie leiden tot woede, haat en walging. "Als je de ziekte hebt, zit er geen filter over de geluiden die je hoort. Je hoort, bijvoorbeeld het smakken, in een hyperfocus. Op dat moment is dat alles wat je hoort en je kunt er niet omheen", vertelt Renske, schrijver van het boek 'Meer over misofonie'.  

Misofonie betekent letterlijk: haat van geluid. "Ik weet pas sinds een jaar of zes dat het een naam heeft. Voor die tijd dacht ik dat het gewoon een rarigheid was dat bij mij hoorde, zoals iedereen wel wat heeft. Ik werd me er langzaamaan van bewust dat ik de geluiden ging negeren, maar daardoor ook situaties ging vermijden. Het heeft een grote invloed op mijn sociale leven. Zo ga ik bijvoorbeeld nooit naar stille restaurants en bioscopen zijn ook verschrikkelijk. Iedereen loopt daar te frutselen en te eten."

Zitfeestjes
Wat is dan het ergste dat kan gebeuren? "Zitfeestjes. Voordat ik naar zo'n feest ga, heb ik al bedacht wie er gaat eten en waar de chips staat. Op basis daarvan kies ik waar ik ga zitten. Het is vreselijk om de hele avond aan een stoel gebonden te zijn en dus niet zomaar weg te kunnen en ergens anders te gaan staan." 

Er is volgens Renske niets tegen misofonie te doen. "Het enige dat je zou kunnen proberen is aandachtstraining. Daarbij leer je om in dergelijke situaties je aandacht op andere dingen te richten. Het helpt, maar bij lange na niet voldoende. Ik heb mijn leven anders ingericht. Inmiddels ben ik zzp'er en heb ik geen collega's meer. Het is voor mij een verademing om 'gewoon' te kunnen lunchen." 

Herkenbaar
Het is volgens de Vereniging Misofonie Nederland niet duidelijk hoeveel mensen er last hebben van de psychiatrische aandoening. Voor veel mensen is het een herkenbaar probleem.