Het gebeurde twintig jaar geleden in Rosmalen, maar het schietincident staat bij Passchier nog in het geheugen gegrift. Er was vanuit Nijmegen een achtervolging gaande. De automobilist scheurde richting Rosmalen, waar Passchier op dat moment aan het werk was. "Ik besloot de rotonde te blokkeren met mijn auto. Ik stapte uit en wachtte aan de rand van de rotonde de klap af."

'Ik dacht dat ik dood ging'
"Met hoge snelheid kwam de auto op mij af. Mijn hersens gaven aan dat ik dood zou gaan. Mijn instinct zorgde ervoor dat ik opzij stapte, mijn wapen pakte en door het raam van het portier schoot." Passchier raakte de verdachte in zijn nek. De man liep een dwarslaesie op en kwam maanden later te overlijden. 

Binnen 1,4 seconden was Passchier verdachte van een strafbaar feit: doodslag. De agent kwam in een juridische molen terecht. Van de Rijksrecherche kreeg hij te horen dat het verstandig was om een advocaat in de hand te nemen. Pas na elf maanden kwam de agent voor de rechter en kreeg hij het verlossende woord dat hij was vrijgesproken omdat hij handelde uit noodweer.

'Wond op mijn leven'
De gebeurtenis en de nasleep daarvan hadden voor Passchier veel psychische gevolgen. "Die vertraagde film van 1,4 seconden staat op mijn harde schijf. Ik kan de gebeurtenis zo weer afspelen. Het blijft een wond in mijn leven. Hij is wel genezen maar het is een heel dun velletje en als je er op wrijft dan voel ik het weer."

Toch voelt het allemaal voor de agent ook heel dubbel. "Ik vind het erg wat er is gebeurd. Er is iemand dood en die heeft ongetwijfeld familie. Maar ik vond het ook heel erg dat ik in zo’n situatie werd gedwongen dat ik op iemand moest schieten. Ik wil 's avonds ook gewoon naar huis."