Waar de verdediging bakzeil haalde bij de rechtbank, probeert ze het nu opnieuw bij het hof. Het bewijs in deze zaak rammelt aan alle kanten, is het devies. Advocaat Malewicz lijkt onvermoeibaar als hij opnieuw voor de zware taak staat om ditmaal de rechters van het hof mee te nemen in de moeilijke materie van technische hulpmiddelen, broncodes, verborgen bestanden en de versleuteling daarvan.

Keylogger
Belangrijk onderdeel van de verdediging is het aantonen van de ondeugdelijkheid van het 'technisch hulpmiddel'. De opsporingsdiensten plaatsten heimelijk een zogenoemde keylogger op de desktop van de verdachte. Daarmee werden niet alleen elke 30 seconden schermafbeeldingen gemaakt, maar ook de toetsaanslagen geregistreerd. Zo kon justitie in de gaten houden wat de verdachte allemaal deed op zijn computer. De toetsaanslagen konden zo worden vergeleken met de gevoerde gesprekken met de slachtoffers. 

Kwaliteit van het hulpmiddel
De kwaliteit van dat technisch hulpmiddel is volgens de verdediging verre van goed. Eerst werkte het niet, toen het voor een tweede keer was geïnstalleerd, werkte het maar ten dele en toen Aydin C. uiteindelijk werd opgepakt, bleek de keylogger helemaal niet meer op de desktop te staan. Hoe betrouwbaar zijn de resultaten dan? 

Ook mag zo'n hulpmiddel alleen kant-en-klaar op een computer worden geïnstalleerd. Vooraf wordt het gekeurd en dan mag je er niet meer aankomen. Dat gebeurde hier volgens de verdediging niet. Er werden gedurende het gebruik van de keylogger aanpassingen gedaan en dat mag dus niet. Daarom zou de verkregen informatie niet als bewijs mogen gelden. 

Gegevensdragers
Bij de aanhouding van Aydin C. werden in totaal 27 gegevensdragers in beslag genomen. Op drie daarvan werd belastend materiaal aangetroffen. De verdachte zegt dat die harde schijven niet van hem zijn. Hij stond bekend als 'handig met computers' en hield er dan ook een handeltje op na om voor vrienden en bekenden hun computers te repareren. 

LEES OOK: Vijf vragen over het hoger beroep in de zaak tegen webcamafperser Aydin C.

Alternatieve lezing
Aydin C heeft altijd volgehouden dat er een alternatief scenario is. Niet híj, maar ene Murat is de dader. Het waren zijn harde schijven die bij C. lagen. De opsporingsdiensten hebben Murat niet kunnen vinden en daarmee is het alternatieve scenario voor het OM van tafel geveegd. Malewicz zegt dat het niet kunnen vinden van Murat, niet betekent dat het verhaal van C. niet waar zou zijn.  Dat justitie het verhaal niet aannemelijk vindt en daarom niet goed zoekt, kun je mijn cliënt niet aanrekenen, zegt de verdediging.

Facebookprofielen
Wat het verhaal van een alternatief scenario ondersteunt, zijn de gegevens van verschillende IP-adressen. Vier van de IP-adressen waren in Tilburg. Vanaf die adressen werd contact gelegd met maar liefst achttien verschillende facebookprofielen van slachtoffers. Maar in de periode dat er vanaf die IP-adressen met de slachtoffers contact was, woonde Aydin C. in Oisterwijk. Volgens de verdediging geeft dit aan dat C. de dader niet kán zijn. Vrijspraak, daar vraagt de verdediging dus om.

Veroordeling door rechtbank
In maart 2017 werd Aydin C. door de rechtbank veroordeeld tot de maximale straf van 10 jaar cel en 243 dagen. Het Openbaar Ministerie eiste die straf donderdag opnieuw in hoger beroep. Op 14 december besluit het hof of Aydin C. inderdaad zo lang moet zitten. 

Los van zijn straf in Nederland moet C. nog naar Canada. Dat land heeft om zijn uitlevering gevraagd om hem te berechten in de zaak van de Canadese tiener Amanda Todd. Het meisje pleegde uiteindelijk zelfmoord. C. wordt ervan verdacht ook haar te hebben afgeperst met een naaktfoto. 

LEES OOK: Opnieuw maximale straf geëist tegen Aydin C.