Gerlène ontwijkt spookrijder op de A2 en ontsnapt aan de dood: 'Het was secondewerk'
Omstreeks halfnegen stapt de 50-jarige Gerlène nietsvermoedend in haar auto. Op weg van Eindhoven naar haar woonplaats in het Limburgse Haler. Op de A2, ter hoogte van Maarheeze, rijdt ze 130 kilometer per uur op de rechtse rijbaan. Een andere automobilist haalt haar op dat moment in. Niets aan de hand, zo lijkt het. Totdat in een flits twee koplampen opduiken die daar niet horen te zijn.
"Gelukkig trok de chauffeur die mij inhaalde niet plots aan zijn stuur. De spookrijder week uit, kwam op mijn rijbaan en reed recht op me af. In een flits week ik uit naar de vluchtstrook waarna de spookrijder tussen mij en de andere auto door stoof. Het scheelde een haar. Hij reed minstens 140 kilometer per uur. Ongelooflijk."
Flitsen van gedachten
Gerlène gaat in een reflex vol op de rem. Eenmaal tot stilstand, met hartkloppingen tot in in haar keel, beleeft ze op de vluchtstrook een zonderling moment. Flitsen van gedachten op een verder verlaten stuk snelweg. De volledige verbazing dat ze het heeft overleefd, de adrenaline die door de aderen spuit, de wil om direct alarm te slaan. De natuurlijke drang om verder te gaan. Weg van het vreselijke moment.
"Je kunt het even niet plaatsen wat er gebeurt. Je hoort op de radio wel eens waarschuwingen voor een spookrijder. Als het je zelf overkomt, kost het toch tijd om te verwerken. Het gaat allemaal zo snel, het is zo heftig. Je voelt je machteloos."
Machteloos
De onmacht en de shockreactie blokkeren haar gedachten. Ze wil met haar mobieltje bellen en komt tot de verwarde conclusie dat bellen in de auto niet mag. Als de verdovende schok weg ebt en het trillen bedaart, stuurde Gerlène haar auto weer de weg op. "Ik ben als een gek naar huis gereden. Ik zat er helemaal doorheen. Thuis heb ik de zoon van een kennis gebeld, hij is agent en heeft me door dat angstige moment geholpen."
Gerlène heeft slachtofferhulp aangeboden gekregen. "Alle respect voor de politie hoe ze dat naar mij toe hebben opgepakt."
De vrouw is vrijdagmiddag alle momenten nog aan het verwerken. De spookrijder botste frontaal op de volgende auto. Van de klap heeft ze niets gezien of gehoord. Het gebeurde volgens haar schatting een kilometer verderop. Het slachtoffer, zo las ze op Facebook, was een 28-jarige man uit Weert, vlakbij Haler. Hij overleefde de botsing niet. De spookrijder raakte zwaargewond.
Waarom leef ik nog en hij niet? Een overpeinzing die haar niet loslaat. "Dit had niet mogen gebeuren. Dit had het slachtoffer niet mogen overkomen. Niemand niet."
Zigzaggen
Zelf is ze in een fractie van een seconde ontsnapt aan de dood. Vanzelfsprekend zijn er dan vragen. "Waarom?" Gerlène probeert daarop het antwoord te vinden. "Het spookt constant door mijn hoofd. Waarom? Wat heeft die spookrijder bezield om zoiets te doen? Wat zijn de redenen dat hij niet onderweg is gestopt? Je kunt niet kilometers tegen de richting in rijden zonder dat te merken. Hij is op de snelweg gaan zigzaggen. Dan lijkt het geen foutje meer."