Leo's woonboerderij ging vier jaar geleden in vlammen op: 'Je moet dan je emotie uitschakelen'
Het is twee uur in de middag als de hulpdiensten massaal uitrukken voor een brand die is ontstaan bij een loods in Wintelre. De rookwolken zijn tot in de verre omgeving te zien. Het alarm gaat af. Razendsnel grijpt de brand om zich heen en worden ook omliggende huizen bedreigd.
Leo krijgt er allemaal niks van mee. Hij zit dan met zijn vrouw in de auto op weg naar warmere oorden. "Ter hoogte van San Sebastian in Spanje werden we gebeld door onze dochter dat ons huis was afgebrand", vertelt hij. "Eerst dachten we dat het een grap was, maar we hoorden al snel aan haar emotie dat het echt was." Media berichten uitgebreid over de brand en online zijn dan al filmpjes te zien van grote rookwolken en de uitslaande vuurzee. "In de auto konden we alles volgen op onze telefoon."
'Gordijnen hingen net'
Ze keren de auto om, op weg naar de restanten van hun huis, dat net helemaal was verbouwd: "De gordijnen hingen net." Leo: "Het scheelde dat we van een afstandje zo goed konden volgen wat er gebeurde, daardoor wisten we wat we konden verwachten." Dat ziet hij achteraf als een grote meevaller. "Doordat we afstand hadden, konden we er direct rationeel mee omgaan."
Terwijl de resten nog nasmeulen, wordt duidelijk dat er asbest is vrijgekomen in de loods waar de brand begon. "Toen besloten we meteen dat het allemaal zo ingewikkeld zou worden dat we hulp nodig hadden. We hebben een onafhankelijke expert ingehuurd. Die onderhandelt namens jou met de verzekeraar."
Lege plek
Vier jaar later herinnert alleen nog een lege plek tussen de omliggende huizen aan de woonboerderij. Leo en zijn vrouw besloten om ergens anders te gaan wonen en hun huis niet te herbouwen: "Eer alles klaar zou zijn geweest, zouden we rijp zijn voor het verzorgingstehuis. In die situatie wilden we niet komen." Treuren om zijn lot, doet Leo niet. Dat vindt hij belangrijk: "Je moet je bij zoiets niet laten leiden door emotie. Daar heb je jezelf mee later. Ik heb in mijn leven geleerd dat iedere tegenvaller een nieuwe uitdaging biedt, dat moet je voor ogen houden."
Toch merkt hij vier jaar later nog steeds de gevolgen van de brand. "Afgelopen week zocht ik de ontstopper. Ik kon hem nergens vinden. We hebben echt elke week dat we iets kwijt zijn, en dat we denken: dat is verloren gegaan in de brand."
De brand doet toch ook nog steeds wel een beetje pijn. "We hebben hier met heel veel plezier gewoond. [...] We zijn hele leuke dingen kwijtgeraakt. Spullen van mijn ouders. En correspondentie van mijn overgrootvader met mijn vader. Dat is weg."
Oorzaak
Twee dagen na de brand laat de politie weten dat de oorzaak van de brand een ongeluk was. Volgens buurtbewoners zou de brand zijn ontstaan bij de buren bij het wegbranden van onkruid. Toch zit de oorzaak van de brand nog niet helemaal lekker bij Leo. "Na de brand heb ik filmpjes gezien waaronder het ontploffen van een gastank. Het zou best kunnen dat dat de oorzaak was."
En dat gegeven blijft in een hoekje van zijn brein knagen. "Ik had veel meer foto's moeten maken van de bedrijvigheid daar. Aan de manier waarop ze daar werkten kon je zien dat ze niet voldeden aan vergunningen. Maar dat is: wat als... Daar heb ik nu niks meer aan."