Leven als een norbertijn in het klooster, onze verslaggever deed het (één dagje dan)
Post: “De prachtige abdij in Heeswijk-Dinther was me al bekend. Ik ben er vaak langsgereden en vroeg me dan regelmatig af wat er achter die muren allemaal gebeurde. De vraag of ik als verslaggever een dagje daar naartoe zou willen was dan ook niet moeilijk te beantwoorden.”
Uitzicht
Een ruime kamer met grote ramen en uitzicht op een tuin. In die kamer een bed, twee stoelen, een tafel en een bureau én een eigen douche en wc-ruimte. Geen beschrijving van een willekeurige hotelkamer, maar een kamer in de abdij. De broeders hebben ieder zo’n kamer en ook als gast verblijf je ook in zo’n vertrek.
'Er was zelfs wifi'
“Dat was eerlijk gezegd meteen een meevaller. Ik wist niet precies wat me te wachten stond, maar een kil, sober kamertje, of een slaapzaal en sanitair dat met meerderen gedeeld moet worden had in mijn beleving ook gekund. Een kamer om prettig te verblijven, met zowaar zelfs wifi.”
Tot zover het materiële, want de kernwaarden van de norbertijnen zijn armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid. De kloosterling heeft geen persoonlijk bezit. Alles behoort tot de groep en die groep, onder leiding van de abt, bepaalt de regels in de dagelijkse gang van zaken.
Vast stramien in wit habijt
Maar die dagelijkse gang van zaken heeft wel een vast stramien. Drie keer per dag verschijnen de kloosterlingen in hun witte habijt in de abdijkerk. Voor het ochtend- en avondgebed en in de middag voor de Eucharistieviering. De rest van de dag dragen de broeders ‘casual’ kleding en heeft ieder zijn eigen bezigheden.
Geen praatje over voetbal, maar 'levensvraagstukken'
“Voor mij bestond dat onder meer uit een ‘metaforen’ wandeling van 10 kilometer door het buitengebied van Heeswijk-Dinther met één van de andere gasten. Met op diverse punten levensvraagstukken. Je bent tenslotte een dag in het klooster en dan ga je het niet snel over voetbal of ‘Boer zoekt vrouw’ hebben. Verder vliegt zo'n dag voorbij. Door het duidelijke dagritme en door de indrukken die je opdoet.”
Na het gebed in de auto
De kloosterlingen werken ín, maar ook buiten de abdij. Sommigen stappen dagelijks meteen na het ochtendgebed en het ontbijt in de auto om elders aan de slag te gaan.
"Eén van de broeders is bijvoorbeeld ook pastoor in Engelen en Bokhoven. Daarnaast zijn er deeltaken. De één houdt zich bezig met het organiseren van concerten in de abdij, de ander is weer druk met de boekhandel, de gastenverblijven of de verhuur van ruimtes aan derden.”
Vergrijzing en nauwelijks aanwas
Want het is ook duidelijk dat de norbertijnen hun handen vol hebben om te overleven als actieve kloosterorde. De populatie is sterk vergrijsd en afgenomen en aanwas van jonge kloosterlingen is er nauwelijks.
“Dat is ook één van de redenen dat de abdij de mogelijkheid biedt aan gasten om voor korte tijd in het klooster te verblijven. Het levert geld op én het zorgt wellicht voor interesse bij bezoekers om in te treden. Op mij hoeven ze niet te rekenen. Het was een mooie ervaring, maar het monniken-leven is toch niets voor mij. Maar dat wist ik eigenlijk al.”
Meer informatie over de Abdij van Berne en de mogelijkheid om daar te verblijven staat op www.abdijvanberne.nl