De weilanden van Van Beek liggen pal aan de A16. Nu, in de winter zijn ze mooi groen maar deze zomer was het net een woestijn. “Bruin en droog”, zegt hij zelf. Hij wijst: “Dit land hebben we nog beregend en kunnen redden, maar uiteindelijk hebben we alle percelen of door moeten zaaien of in moeten zaaien. Anders hadden we volgend jaar geen kwaliteitsgras meer.”

De melkveehouder heeft tweehonderd koeien en bijbehorend jongvee. Door de droogte heeft Van Beek het vee bij moeten voeren. Knabbelen aan sappig gras kon niet. “We hebben onder meer bierbostel, bietenpulp en mais moeten kopen. Een kostenpost van 50.000 tot 60.000 euro.”

Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek ging het inkomen van de boeren fors omlaag. “Sommige investeringen stel je uit, bijvoorbeeld de aankoop van een tractor. Maar ik vind dat we ook niet te veel moeten zeuren. Het is deels ook een bedrijfsrisico. We bijten niet op een houtje. Je moet de aanval kiezen en doorgaan, dan komt het goed.”

Zestig dagen regen
Het regende de laatste dagen veel. Toch moet het volgens de melkveehouder nog veel meer regenen. “Als je wilt dat het grondwater en het water dat bovenlangs komt verbinding met elkaar maken, moet het zestig dagen regenen.”

De kostprijs van een liter melk liep op door de droogte, maar ook door strengere wetgeving. “Uiteindelijk zullen de opbrengsten moeten stijgen, anders kunnen we de dingen niet doen die we moeten doen om het bedrijf voort te zetten.”

Kalfjesdrieling
Op het erf lopen drie kalfjes, een drieling. Een zeldzaamheid dat die geboren worden, maar toch was het qua geboortes geen goed jaar. “De hitte zorgt voor stress bij de dieren. Stress bij een koe komt er drie maanden later uit. We hebben geprobeerd de stress te ondervangen door zout bij te mengen bij het eten, maar dat helpt maar deels. Normaal is een koe met twee inseminaties drachtig, dat redden we nu niet. Het loopt op naar drie of vier inseminaties bij melkkoeien.”