Het Alzheimerkoor zingt liedjes en de bijna twintig ouderen in het zaaltje zingen mee. Een enkeling waagt zich zelfs aan een dansje. 

"Ik word er heel gelukkig van dat we dit kunnen bieden. Dit zijn mensen die vaak moeilijk gerustgesteld kunnen worden en moeilijk een geluksmoment kunnen ervaren", legt Noudje uit. "Op een middag als dit zie je de mensen genieten. Zingen is iets dat ze nog goed kunnen dus dat doen we dan ook vaak." Doris vult haar aan: "Zingen neemt ook hun angst weg. Dan voelen ze zich veilig."  

Tienjarig bestaan
Volgend jaar is het feest bij Grootenhout. Dan bestaan ze tien jaar. Het begon allemaal toen de tante van Noudje Alzheimer kreeg. "Die zat in een verpleeghuis waar we niet zo tevreden over waren. Op een dag zei ze: 'Ik stop met eten.' Toen zei Doris tegen mij: 'Als dat mijn moeder zou zijn, zou ik haar in huis nemen.' Nou dat hebben we toen gedaan", vertelt Noudje. 

"Later kwam ook mijn moeder bij ons wonen. Ze hebben allebei nog vijf jaar bij ons gewoond en zijn toen gestorven." Daarna kregen Noudje en Doris het idee om een dagbesteding te beginnen en zoiets te doen met de ruimte die ze over hadden op hun terrein. 

Meer aandacht voor het welzijn van de ouderen
De zorg over de ouderen doet het stel al lang niet meer alleen. Ze hebben ondertussen zeventig man personeel in dienst en 10 zzp'ers die regelmatig op Grootenhout komen werken. Maar dat is ook nodig. De bewoners zijn onderverdeeld in zeven huizen en in die huizen is 24 uur per dag personeel aanwezig voor de zorg.  

Naast een zo fijn mogelijke woonomgeving creëren voor de ouderen met dementie, hebben Noudje en Doris ook nog een doel. "Wij willen dat onze manier van werken bij meer mensen bekend wordt, want wij vinden zelf dat het een goede manier van werken is. We zouden zo graag zien dat de mensen in de zorg voor mensen met dementie meer gaan durven. Dus minder angsten om fouten te maken of om dat mensen kunnen vallen en je meer richten op het welzijn van de ouderen" Onze omgeving is ook absoluut niet steriel. Er zijn drempels en er liggen bladeren waar mensen over kunnen uitglijden maar dat is niet erg." 

Geluksmomentjes
Maar wat is dan die manier van werken waar de twee zo trots op zijn? "Wij werken helemaal vanuit ons hart en proberen het hier zo leuk mogelijk te maken voor de mensen", legt Doris uit. "Mensen met Alzheimer hebben moeite zich dingen te herinneren maar ze kunnen nog wel ín het moment leven. We proberen iedere dag zoveel mogelijk geluksmomentjes voor de mensen te creëren."