Het idee van de zorgboerderij komt van Mariska. Die heeft altijd gewerkt als stewardess en miste tijdens het werk tussen de varkens de omgang met mensen. Henri stond niet gelijk te springen. "Ik dacht bij mezelf: wat haal je jezelf allemaal op de hals, maar ondertussen zie ik ook echt wel de meerwaarde die het het bedrijf heeft gebracht", legt de varkensboer uit. 

"Sommige jongens komen hier en staan de eerste keer vol angst in de gang als de varkens voorbijkomen. Als ze dan een paar weken laten vol vertrouwen in de stallen bij de beesten gaan zitten, dan doet dat me echt goed."

Moeder en kind bij elkaar
Twee jaar geleden kreeg het bedrijf nog wat extra's. Met behulp van crowdfunding konden Henri en Mariska hun garage ombouwen tot woning. Hierin is er plaats voor de opvang van een tienermoeder en haar kindje. 

"In de jaren dat we de dagbesteding nu hebben, zijn we ook een pleeggezin geworden. We hebben in het verleden gezien dat moeder en kind niet bij elkaar konden blijven en dat vinden we zo belangrijk. Daarom hebben we nu deze plek gecreëerd."

De moeder die op dit moment met haar kindje bij Mariska en Henri woont is de 19-jarige Jamaica. Samen met haar tien maanden oude dochterje Milana woont ze in het huisje omdat ze door omstandigheden niet thuis konden blijven wonen. 

"Het is heel fijn dat ik hier mijn eigen plekje heb en niet afhankelijk ben van andere mensen maar ik kan wel terugvallen op Henri en Mariska", vertelt Jamaica. "Als de suiker bijvoorbeeld op is, of als ik ruzie heb met mijn vriend en gewoon even mijn verhaal kwijt moet dan zijn ze er áltijd voor me. Het is fijn dat er hier altijd iemand achter me staat". 

Mee-eten met de familie
Het huisje van Jamaica bestaat uit een slaapkamer, woonkamertje met keuken en een badkamer. Ze woont daar zelfstandig maar kan altijd bij Henri en Mariska aankloppen voor hulp. 

En één keer per week eten zij en Milana mee met de familie. Hoewel het nu goed gaat, was de situatie voor de jonge moeder in het begin erg wennen. "Ik woonde in het begin nog in het huis van Mariska en Henri omdat er een andere moeder in het huisje zat. Dat was echt wennen toen want je bent bij vreemden en weet niet wat er allemaal wel kan en wat niet. Het duurde wel even voordat ik mijn rust gevonden had."

Sinds Jamaica en Milana in het huisje naast de boerderij wonen gaat het een stuk beter. "Ik kan hier gewoon m'n kind opvoeden zonder dat ik mensen om me heen heb die zeggen: 'Nee dat moet je zo doen of nee, dat doe je verkeerd'. Nu weet mijn dochtertje gewoon dat ik haar moeder ben en dat ik haar opvoed. We hebben nu ook onze eigen plek en niet dat we de ene keer ergens slapen en dan de keer daarna weer ergens anders."

Op weg naar zelfstandigheid
Jamaica blijft tot begin volgend jaar in het huisje bij Mariska en Henri wonen. Daarna gaat ze een traject volgen waarna ze uiteindelijk zelfstandig ergens zal komen te wonen. "Ik wil uiteindelijk een eigen plek voor Milana. Een huis waar ze vriendjes en vriendinnetjes kan uitnodigen en kan zeggen: 'Dit is mijn huis en dit is míjn vader en míjn moeder. Dus dat ze niet elke keer bang hoeft te zijn dat we ergens anders heen moeten", vertelt Jamaica. 

"Ik doe alles voor mijn dochtertje. Als ik haar niet had gehad, zou ik altijd op hetzelfde punt zijn blijven hangen. Ik heb er een verantwoordelijkheid bij gekregen en dat is voor mij ook goed. Nu kom ik verder in het leven want dat wil ik voor haar".