Net voordat je Baarle-Nassau inrijdt, sla je rechtsaf de bossen in. Tussen de villa's en het bos bots je dan na een poosje op De Boshut. Een huisje met een bonte mengeling van afdakjes en bijgebouwtjes in een woeste tuin. Achter de hut zelf is nu een nieuw klein huisje verrezen dat moet gaan dienen als tijdelijk onderkomen voor kunstenaars. Een bijzonder stukje Baarle moet behouden blijven door te dienen als een plek voor Artists in Residence; een omgeving waar kunstenaars rust en inspiratie vinden om nieuw werk te maken..

Een wonder dat het bleef staan
Toen Anne Pillen zo'n tien jaar geleden op het gebouwtje stuitte, was de tuin nog een stuk wilder. En van De Boshut zelf was het een wonder dat- ie niet instortte. Een van de grote bomen in de tuin was compleet met het bouwwerk verweven. Anne Pillen besloot dat het onderkomen een nieuwe toekomst moest krijgen. En zo werd het verhaal van De Boshut het verhaal van twee sterke vrouwen. 

De eerste is Sonja Prins zelf natuurlijk. Zij kocht De Boshut in de jaren zeventig; ze ging er wonen als een kluizenaar om zich volledig aan de literatuur te wijden. Sonja Prins was jarenlang actief geweest voor de Communistische Partij Nederland, al nam ze daar in 1956 afstand van. In de Tweede Wereldoorlog gaf ze een illegaal blad uit en belandde zo in concentratiekamp Ravensbrück. Ze was een overtuigde feministe en het verhaal gaat dat ze in de Boshut liever geen mannen zag. 

Enorme hoeveelheid gedichten
Een bouwkundige was ze niet. Ze hield het voormalige vakantiehuisje met kunst en vliegwerk overeind, maakte allerlei uitbouwtjes  en besteedde er verder weinig aandacht aan. Mensen die er kwamen, zeiden later wel eens dat alleen de enorme collectie boeken het schamele onderkomen overeind hielden. Tot haar dood in 2009 schreef Sonja Prins er een enorme hoeveelheid gedichten. Uitgeverij De Papieren Tijger in Breda publiceerde ze in zes dikke delen. 

En zo verscheen ongeveer in 2010 de tweede sterke vrouw ten tonele. De Oosterhoutse kunstenares  Anne Pillen die er van overtuigd was dat de speciale sfeer van De Boshut behouden moest blijven. Jarenlang werkte ze aan een plan maar stak ze ook energie, tijd en (haar eigen) geld in het opknappen van het huisje. Grote problemen waren een gebrek aan geld én het feit dat juist het vervallen karakter ook de charme van De Boshut was. Al te rigoureuze ingrepen, zouden die sfeer teniet doen. 

Annatopia
Twee jaar geleden veranderde haar wereld door een tumor in haar hersenen. Artsen gaven haar nog maar een paar maanden. Toen die geen gelijk kregen, wierp Anne zich tussen de chemo's door nog enthousiaster op de Boshut. Inmiddels is er de stichting Annatopia die De Boshut wil verhuren aan kunstenaars. Het huisje ziet er nog steeds sfeervol uit maar kan er weer tegen. Erachter verscheen een tiny house dat verhuurd wordt aan kunstenaars. 

Voor Anne Pillen zelf was het zondagmiddag een bijzonder moment. In het kleine onoverzichtelijke woonkamertje waar Sonja Prins zo veel gedichten schreef, zat ze naast de houtkachel om de felicitaties in ontvangst te nemen voor Annatopia, haar cadeau aan de wereld.