"Het is niet meer noodzakelijk, maar voor mij is het nog altijd hobby en mijn zoon Jan is heel blij met de hulp", vertelt Jos Verhulst als hij het licht in het bedrijf heeft aangedaan. Nog geen minuut later staat er een pakketbezorger voor de deur. "Ja, we krijgen drie keer per dag pakketjes met onderdelen vanuit het depot in Waalwijk. Dat was vroeger wel anders, dan moest je soms wel twee weken op onderdelen wachten."

Naast het openen van de zaak, beheert de 90-jarige Verhulst ook het magazijn van de garage en is hij ook regelmatig in de werkplaats te vinden. "Pa houdt zich bezig met schadegevallen. Dan schroeft hij de kapotte onderdelen eraf, brengt die naar de plaatwerker en spuiter en daarna schroeft hij ze er weer op", vertelt zoon Jan Verhulst.  "Het is een wat langzamer proces en dat gaat nog steeds prima."

Computertechniek
Onder de auto liggen doet vader Jos niet meer, omdat zijn knieën niet meer meewerken. Ook de computertechniek in de auto's van nu is aan hem niet besteed. "Toen de computer zijn intrede deed, heeft pa zelf gezegd dat te laten voor wat het is, daaraan merk je wel dat de jaren gaan tellen." 

Toch heeft Jan zijn vader wel geleerd met computers om te gaan. "Hij voert alle onderdelen van het magazijn in op de computer en zorgt ervoor dat alles op de juiste plek ligt.

De dag van vader Verhulst begint om zeven uur 's ochtends. Hij verwerkt dan eerst alle binnengekomen onderdelen en ruimt ze op in het magazijn. Zo tegen 10 uur vraagt hij aan zijn zoon of hij nog en paar leuke klusjes heeft, waarna hij rond lunchtijd weer richting huis gaat. Aan het eind van de middag komt hij altijd terug om nog even te helpen in de garage.

Vaderfiguur
"Klanten kennen mijn vader al vele jaren", vertelt zoon Jan. "Het worden er wel steeds minder omdat zij ook op leeftijd raken, maar mijn pa is wel een begrip geworden door de jaren heen. Veel klanten komen soms gewoon en praatje maken met de stichter van autobedrijf Verhulst."

"We hopen dat zijn gezondheid het toelaat dat hij hier nog lang kan werken in zijn oude bedrijf", zegt Jan. Zijn vader sluit zich daarbij aan en hoopt de honderd al sleutelend te halen. "Als het eenmaal je passie is, dan blijf je doorgaan, ik moet nog niet aan mijn pensioen en stilzitten denken."