Brabantse exit 'Wie is de Mol?' trekt bijna drie miljoen kijkers: 'Het was goed zo'
Bijna drie miljoen mensen stemden af op 'Wie is de Mol? 'om de 'Brabantse' executie aan het begin van de aflevering te zien. Een spectaculaire executie, want de kandidaten bevonden zich in Colombia op verschillende wolkenkrabbers en kregen op tientallen meters hoogte via een groene of rode lichtstraal te zien wie er door mocht naar de volgende aflevering.
RTL Nieuws-nieuwspresentatrice Merel Westrik had een vrijstelling en werd dus als eerste 'in het groen' gezet. Daarna volgden actrice Sarah Chronis, acteur Rick-Paul van Mulligen, zanger Niels 'Nielson' Littooij, radio- en tv-presentatrice Evelien de Bruijn, programmamaker Sinan Can en tv-presentator Jamie Trenité.
Uit de lift
Dus bleven Van Beckhoven en de Udense beautyvlogger De Jager over. Twee van de meest populaire deelnemers van dit seizoen. Deze zaterdag bleek pas wie er als gelukkige uit de lift zou stappen en zich bij de andere kandidaten zou voegen... Dat bleek de Meester Patissier uit Oisterwijk.
Enthousiast werd hij onthaald door zijn medekandidaten. Voor De Jager restte een eenzaam afscheid van Colombia en de lange reis terug naar huis.
'Een wervelwind aan ervaringen'
"Het feit dat ik 'Wie is de Mol?' in het echt heb mogen meemaken is iets wat me de rest van mijn leven dierbaar zal zijn", laat De Jager weten op de website van 'Wie is de Mol?'. .
Ze noemt 2018 - het jaar waarin het spelprogramma werd opgenomen - een wervelwind aan ervaringen. "Met 'Wie is de Mol?' als hoge hoogte en het verlies van mijn kleine broertje als diep dal."
"Elke avond stuurde mijn moeder me netjes verslagen met hoe het met hem ging. Ik voelde me sterk, helder en dat mensen mij dan ook nog eens verdachten, was helemaal lekker meegenomen! Tot twee avonden voor mijn exit. Mijn moeder hield opvallend haar mond als ik vroeg hoe het thuis ging. In het spel leken dingen voor me met het uur duidelijker te worden. Maar van binnen wist ik; thuis klopt iets niet."
Gevoel
"Ik zal nooit zeggen dat ik destijds honderd procent duidelijkheid in mijn hoofd had over wie ons nou zat te belazeren, maar dat ik op de goede weg zat, wist ik wel. Toch besloot ik op gevoel te gaan en onbewust even een paar vragen meer in te vullen op kandidaten waarvan ik eigenlijk wel wist; zij kunnen het bijna zéker niet zijn."
"Die avond tikte ik mijn naam in, nam ik een laatste diepe adem, en kleurde de hemel rood. De kleur van Mikai, de kleur van mijn kleine broertje. Het was goed zo."