Daniëls noemt de Brabanste groet een exportproduct voor onze provincie. Je ziet volgens hem dat bijvoorbeeld studenten het overal introduceren. 

Gewone dingen ontsnappen gemakkelijk aan je aandacht. Misschien is dat wel de reden dat het nog zo lang heeft geduurd voordat hij met het boek over het woord 'houdoe' kwam. Het woord dat zeer waarschijnlijk is afgeleid van 'houd-oe-goed', legt de schrijver uit. Al komen er in zijn boek meerdere verklaringen aan bod. Kijk je echter naar de spelling dan moet de groet volgens de taaldeskundige van 'houd-oe-goed' zijn afgeleid.

'Regionale kleur laten doorklinken'

‘Doei’ zul je uit zijn mond nooit horen. En ‘houdoe’ zegt hij eigenlijk overal. Ook buiten de provincie dus. En dat wordt gewaardeerd: “Mensen vinden het mooi wanneer je die regionale kleur laat doorklinken.”

Ter ondersteuning van zijn boek schreef Daniëls onlangs 'in een verloren uurtje' ook nog de tekst voor een lied: Ik zeg houdoe, houdoe, houdoe. Zelf zingen zit er naar eigen zeggen niet in. En daar is zijn vrouw het mee eens. Dus nodigde Daniëls op Facebook iedereen uit met een eigen versie te komen. En dat heeft hij geweten. De versie van Frank Hoek zal volgens hem een heuse carnavalskraker worden. 

Of we de schrijver van het lied zelf zullen zien met carnaval? "Ach, een kiel moet ik nog wel ergens hebben liggen. En een rode zakdoek zeker..."