In 'Project Rembrandt' wordt gezocht naar de meest getalenteerde amateurkunstschilder van Nederland. Kandidaten moeten, in de stijl van Rembrandt, verschillende opdrachten uitvoeren en vervolgens bepalen een vak- en publieksjury iedere week wie er naar huis moet. De winnaar krijgt een mooie prijs: een expositie in het Rijksmuseum. 

Een van de acht

Suzana heeft de afvalrace tot nu toe overleefd en is trots en blij dat ze door is naar de vierde aflevering. “Als je bedenkt dat zich 450 mensen hadden aangemeld voor het programma, daar 50 mensen uit zijn geselecteerd en dat ik nu bij de laatste acht zit, ja, dan ben ik zeker heel erg trots. Ik had het misschien niet verwacht, maar stiekem wel een beetje gehoopt.”

Ze maakt dus kans om de beste amateurkunstschilder van Nederland te worden? “Ik weet natuurlijk al hoe het is afgelopen, maar daar kan en mag ik niets over zeggen. Maar het meedoen aan het programma heeft me hoe dan ook al veel gebracht. Vooral zelfoverwinning. Want voor een zelf-criticus als ik, was dat misschien wel het allermoeilijkste: mee durven doen. Ik twijfel namelijk altijd of ik wel goed genoeg ben. Terwijl ik de afgelopen jaren toch al veel werk heb gemaakt en geëxposeerd. Er is een spreuk die mij heeft geholpen om dit avontuur aan te durven gaan: ‘als je ergens geen lef voor hebt, dan doe je het maar zonder lef’. Nou, dat heeft goed uitgepakt!" 

Eindelijk doen wat ze wil

Suzana is geboren in Servië en alleenstaande moeder van een zoon van 21. Ze woont al 22 jaar in Putte en al 22 jaar in hetzelfde huis. Ze kwam voor de liefde naar Nederland, maar dat hield geen stand. Haar zoon Giovanni moest ze alleen opvoeden. Daardoor had ze naast haar werk als supermarktmedewerker nauwelijks tijd voor andere dingen. 

Nu haar zoon volwassen is en op zichzelf woont, kan ze eindelijk doen wat ze leuk vindt: schilderen. In eerste instantie was ze erg onzeker of ze wel talent had. Door het winnen van een paar schilderwedstrijden is haar zelfvertrouwen gegroeid, waardoor ze de wereld nu durft te tonen wat ze kan.

Nu ligt de weg naar professioneel kunstenaarschap open. “Dit is wat ik wil. Door mee te doen aan het programma heb ik het vertrouwen gekregen dat ik het ook kán. Of ik nou wel of niet de beste amateurkunstschilder van Nederland wordt, verandert daar niets aan. Ik volg mijn hart, ga veel schilderen, veel exposeren en mijn eigen stijl verder ontwikkelen.”