De rechtbank heeft toestemming gegeven om hun dna te laten vergelijken met dat van Karbaat. Daarmee krijgen ze eindelijk antwoord op hun vragen. Het dna-profiel van Karbaat is nu nog geheim en ligt opgeslagen in een kluis.

De directeur van een voormalige spermabank bevruchtte in het geheim tientallen vrouwen met zijn eigen zaad. Annerie is vermoedelijk een van de eerste kinderen die werd geboren. "Mijn vader kreeg roodvonk en in die tijd werd je daar nog niet voor ingeënt. Daardoor is hij steriel geworden en kon hij geen kinderen meer krijgen", vertelt ze. "In 1972 kwam mijn moeder in contact met Jan Karbaat. Twee keer ging ze op gesprek, de derde keer werd ze geïnsemineerd. En zie daar, negen maanden later kwam ik ter wereld."

'Dezelfde bolle wangen, dezelfde knijpoogjes'
"Eigenlijk weet ik het al zeker, ik ben een kind van Jan Karbaat", zegt Annerie. "Als ik foto's van hem bekijk, is het net of ik in een spiegel kijk. Dezelfde bolle wangen, dezelfde knijpoogjes en vooruitstekende tanden. Het is niet te missen." Haar dna werd ongeveer een half jaar geleden vergeleken met dat van een wettelijke zoon van Karbaat en daaruit blijkt dat ze familie van elkaar zijn.

Een paar weken geleden ging ze naar een bijeenkomst waar ze voor het eerst andere donorkinderen ontmoette. "Allemaal halfbroers en halfzussen. Het is echt bizar. Vijfenveertig jaar lang ben ik alleen geweest, zonder broers en zussen. Mijn ouders leven niet meer, ik ben een wees. En nu heb ik opeens zeventig familieleden."

'Zoveel gelijkenis'
Annerie was verbijsterd om haar halfbroers en halfzussen te zien. "Ik was echt zenuwachtig, het was ook heel raar om te zien. Ik zag bij sommigen zoveel gelijkenis, ook qua karakter. Sommigen hadden echt mijn humor, ik had aan het eind van de avond gewoon buikpijn van het lachen."

Donderdag al wordt er beslag gelegd op de kluis met het dna van Karbaat. "Ook al komt er nog een hoger beroep waarin ze gaan proberen alles alsnog tegen te houden, die dna-tests komen er. Waarschijnlijk hebben we binnen een week of twee weken al duidelijkheid." Annerie snapt dat het belang voor alle donorkinderen heel groot is. "En natuurlijk wil ik die laatste vijf procent zekerheid ook hebben. Maar eigenlijk weet ik het al", zegt ze.

'Hij was echt van god los'
Of ze ook een schadevergoeding wil? "Ik doe het niet voor het geld", vertelt de Eindhovense. "We zijn met zo ontzettend veel, wat blijft er dan over? Voor mij gaat het om een stukje genoegdoening. Want wat die man heeft gedaan, gaat alle perken te buiten. Natuurlijk hadden we het slechter kunnen treffen, want hij was intelligent en gezond, maar hij was echt van god los en had een streepje door zijn bovenkamer."

Toch ziet ze veel positiefs in het gesjoemel van de spermadokter. "Wie had gedacht dat er zo iets moois uit zou kunnen groeien? Ik krijg er gewoon een hele familie bij!" Annerie heeft twee halfbroers en twee halfzussen, waar ze tijdens de bijeenkomst een echte klik mee had, uitgenodigd om over een kleine drie weken carnaval bij haar in Brabant te komen vieren. "Zij komen van boven de rivieren en kennen het hele fenomeen carnaval niet. Dus we gaan gezellig met z'n allen feestvieren bij de Bolhoedjes!"

Annerie is er van overtuigd dat er nog veel meer donorkinderen zijn. "We hebben er zelfs weddenschappen op afgesloten", vertelt ze. "Sommigen denken dat we begin volgend jaar met z'n 96-en zijn, anderen denken dat we richting de 200 gaan.  Op 1 januari kijken we wie er het dichtste bij zat. En de rest trakteert dan op een fles wijn."