Veel Bredanaars kennen Hocks door zijn kunstwerk op het gebouw aan de Oude Vest waar vroeger uitgeverij De Geus was gevestigd. Een man die een gat in de krant heeft geknipt om stiekem een boek te kunnen lezen. 

Hocks woont inmiddels in Frankrijk maar hij heeft meegewerkt aan de expositie in het Stedelijk Museum Breda. "Ik ben hier verwend", zegt hij. "Breda heeft indertijd al werk van me gekocht en dat is allemaal goed bewaard."

Fotoshoppen

Hocks fotoshopte al voordat het computerprogramma bestond. Hij beschildert foto's die hij zelf heeft gemaakt. Op de foto's staan dan vaak weer voorwerpen die hij zelf heeft bedacht en uitgevoerd. Het is topniveau knutselen en dat is dan een woord waar hij geen hekel aan heeft. "Mensen mogen zien dat het niet de echte wereld is. Dat geeft het werk ook weer wat theatraals."

Hocks' werkwijze wordt op de tentoonstelling uitgelegd. Zo hangt er een vitrine vol met zelfgemaakte dierenmaskers die even later weer opduiken in een reeks enigszins onheilspellende foto's van dieren met muziekinstrumenten. Ook een zelfgemaakt dubbelloops jachtgeweer van hout dat op een van de kunstwerken voorkomt, hangt op de expositie. 

Stoffer en Blik

Een man staat met een stoffer en blik in zijn handen naar de neerdwarrelende sneeuw te kijken. Het is een echte Hocks-antiheld. Hij is iets van plan en Hocks legt hem vast nét op het moment dat tot hem doordringt dat zijn plan niet gaat werken. 

"Ik hoop dat mensen ook even aan hun eigen onvermogen denken." Hocks legt op een liefdevolle manier vast waar veel mensen regelmatig aan denken. "Waarom gaat er toch altijd wat mis?"

"Maar je mag er ook om lachen", zegt Hocks. "Dat je denkt: schiet toch op man. Je ziet toch wel dat dat niet lukt!' Een loser is toch veel leuker dan een winnaar." En om wie mag je dan lachen? Uiteindelijk om Hocks zelf. Op zijn werken komt de kunstenaar altijd zelf voor. Het is grappig om te zien hoe hij in de lange reeks van werken langzamerhand ouder wordt.