Wie regelmatig ambtelijke stukken leest weet dat daarin een andere taal wordt gebezigd dan op straat. Vroeger hadden we het in Brabant over lempkes, schoenen, Dafjes en varkens. Maar dat is tegenwoordig wel anders blijkt uit de stukken van de provincie. 

Zo wordt regelmatig het woordje halteren gebruikt. Halteren? Nee, je spreekt het uit als haltéren. Dit stond er in een provinciaal stuk over de zo gewenste treinverbinding met Dortmund: 'In Nederland wordt gehalteerd in Eindhoven, Helmond en Venlo'. Gewone mensen zeggen stoppen. Ambtenaren niet. Ambtenaren zeggen ook niet dat mensen door rood rijden, nee… er is sprake van roodlichtnegatie.

Doelenboom
Of je komt zomaar ineens de volgende zin tegen: ‘Zij beveelt daarom aan om voor het programma een doelenboom op te stellen, die als afwegings- en beoordelingskaders kan dienen voor het maken van inhoudelijke keuzes met betrekking tot de pijlers en onderliggende activiteiten’.

Zo’n doelenboom is een handig instrument zou je denken, maar daar denken anderen weer anders over, zo lezen we: ‘De genoemde doelenboom is naar onze mening daarvoor een te lineaire benadering van de werkelijkheid’.

Randvoorwaardelijk
Nog zo’n tongbrekertje: ‘Randvoorwaardelijk is een modern proces van participatie door de directe en indirecte omgeving’.

Of deze: ‘En een betere afstemming van de goederenroutering ten aanzien van de verdichtingsopgaven (woonbeleid) rond het spoor’.

Nog eentje: ‘Branding stuurt middels place brand management op de wijze waarop Brabantse marketingorganisaties de regio wegzetten, t.b.v. de lange-termijn beïnvloeding van perceptie en imago’.

Odeur unit
Het allermooiste woord van de laatste decennia is odeur unit. Er zijn mensen die zeggen dat het geurhinder is. Die zijn warm, maar nog niet bij de juiste betekenis. Het is een woord dat uit de Europese koker komt en in het provinciehuis tot het dagelijks jargon behoort. Eén Europese odour unit per kubieke meter is de concentratie geurstoffen die door een gemiddeld persoon nog net kan worden geroken.

Het is maar goed dat de diarree aan woorden die uit de ambtelijke pennen vloeit in 99,9 procent van de gevallen meestal niet verder komt dan het provinciehuis en niet door een gemiddeld persoon kan worden geroken.