Swinkels ging dinsdagmorgen om elf uur op de dumpingsplek kijken. "Ik zag niets meer liggen en dacht dat het een stuk verderop was. Nu ik de foto bekijk is het inderdaad op mijn terrein, maar wel in de sloot."

Rekening
Of de bodem gesaneerd gaat worden, weet hij nog niet. “Dit lijkt mij gebied van de gemeente, maar we zullen zien of ze toch iets van mijn land af moeten graven. Over acht weken weten we of de kosten weer op ons verhaald worden.”

Zo’n rekening, voor de kosten van het opruimen van drugsafval, viel al eerder op Swinkels’ deurmat. In september 2016 werd op zijn weiland een busje met vaten drugsafval in de brand gestoken. Bijna een jaar later vond hij opnieuw afgebrand drugsafval op zijn grond. De troep werd opgeruimd, maar de kosten werden wel op hem verhaald. De rechter bepaalde eind 2017 dat hij niet voor die kosten op hoefde te draaien, waarna de gemeente nog driemaal in hoger beroep ging.

Behandeld als dader
Swinkels is het spuugzat. Met een brok in zijn keel doet hij aan Omroep Brabant zijn verhaal over de afgelopen drie jaar. “Als gezin kun je al die jaren niets doen, we durfden geen vakantie te boeken. Er hangt 70.000 tot 80.000 euro boven je hoofd, dus we hebben heel lang in onzekerheid gezeten. Als we echt alles op moesten hoesten, zouden we dingen moeten verkopen of geld moeten lenen, terwijl de echte criminelen vrij rond blijven lopen.”

Swinkels is niet te spreken over het handelen van de gemeente. “Ze zijn nooit bij ons lang geweest. Het is voor de burgemeester een principekwestie en hij vindt dat de belastingbetaler niet de dupe mag zijn. Wat zijn wij dan? Criminelen? Ik betaal altijd netjes mijn belasting, heb geen strafblad en dan krijg je dit. Ik heb geen schuld, maar word wel als dader behandeld.” Dat Swinkels woedend is, is zachtjes uitgedrukt.

LEES OOK: Ineens zijn er meer drugsdumpingen in Brabant, wat is er aan de hand?

Drugsdumpingen en afwerkplek voor prostituees
Eind 2016 kwamen buurtbewoners, de gemeente en politie al samen om de toegang van het zandpad waar het afval gevonden werd, te bespreken. Peter van Emden kijkt vanuit zijn raam op de ingang van het zandpad en heeft al veel bijzondere situaties gezien. “Op het pad werd meerdere keren drugsafval gedumpt, maar hiervoor was het ook een afwerkplek voor prostituees. Ik heb niet heel veel overlast, maar ik vind al dat afval wel heel vervelend.”

In dat gesprek droeg hij samen met andere buurtbewoners oplossingen aan. “We wilden een slagboom, maar de gemeente wil het pad niet afsluiten. Dus stelde ik een verkeersbord voor bestemmingsverkeer voor, zodat de politie beter kan optreden. En verlichting op zonne-energie was ook nog een optie." Geen van de aangedragen oplossingen werden doorgevoerd. Volgens de politie stond de ervaren overlast niet gelijk aan het aantal meldingen. Buurtbewoners kregen vooral het advies om de politie vaker in te lichten bij verdachte situaties.

De afgelopen jaren was het rustig, maar dit weekend kwam daar verandering in. “Ik kan me voorstellen dat je jarenlange schade hebt als de landbouwgrond eens per twee jaar wordt vervuild. Als de gemeente alle moeite doet om dit te voorkomen, kun je de burgers misschien op laten draaien voor de kosten. Maar nu vind ik de steun te mager", aldus Van Emden. Hij heeft daarom de buurtbewoners, gemeente en politie weer gemaild.

Slapeloze nachten
Zolang er niets verandert, slaapt Swinkels slecht door al zijn zorgen. Zo erg zelfs, dat hij regelmatig ’s nachts de auto instapt. “Dan ben ik zo onrustig dat ik zelf maar voor politieagent ga spelen, gewoon even kijken. Ik heb al eens kentekens doorgegeven.”

Na de melding vertelde de politie hem dat het hangjongeren waren en dat hij beter naar bed kon gaan. “Ik weet dat ik het los moet laten, maar het houdt me gewoon continu bezig.”