Als het aan de omgeving van veel vrouwen ligt is het heel eenvoudig. De sociale druk om een kind te nemen (of is het krijgen?) is gigantisch. Ga je trouwen, dan begint de hoop bij opa en oma al te gloren. Betrek je een nieuw huis, dan is de kinderkamer al ingetekend. Zonder dat we het weten worden jonge vrouwen om de haverklap met hun neus op de feiten gedrukt.

Patricia de Ryck uit Sambeek heeft het zelf meegemaakt. Ze twijfelde vier jaar lang over het krijgen van kinderen. "Mijn man wilde heel graag een kind, maar ik was er heel erg onhandig mee. Gaf je mij tijdens een kraambezoek een baby in mijn armen dan keek de moeder wel een beetje angstig of dat wel goed zou gaan." Toen ben ik er over na gaan denken en ben ik uiteindelijk een blog begonnen met de titel Twijfelmoeder.

De blog over de twijfels over het moederschap werd zo goed gelezen dat een uitgever Patricia benaderde om er een boek over te schrijven. Wanneer kun je zo'n boek nu beter lanceren dan tijdens de boekenweek met de titel 'De moeder, de vrouw' .

Zeker vijftig twijfelende vrouwen werden geïnterviewd. "Als we nu eens eerlijk tegenover elkaar zijn over het moederschap", zegt Patricia. "Moederschap is af en toe het mooiste dat er is, maar je denkt ook regelmatig: oei, waar ben ik aan begonnen? Het is niet voor een paar jaar, maar kinderen heb je je hele leven".

Mijnheer pastoor
"Het is nog niet zolang geleden dat mijnheer pastoor aan de deur kwam om te vragen wanneer het volgende kind kwam. Da's nog maar een paar generaties geleden. In de reacties op mijn blog blijkt dat mensen het fijn vinden dat er iemand opstaat die zich durft uit te spreken over de twijfels bij het moederschap. In mijn boek lees je dat je daarin niet alleen staat."

Patricia is zelf niet gezwicht voor de sociale druk om een kind te krijgen. Ze heeft na lang wikken en wegen er zelf voor gekozen om moeder te worden en heeft nu een zoontje. De vraag of er ook een tweede aankomt kunnen we volgens haar maar beter niet stellen...