De ik-kreeg-vanochtend-de-mededeling-dat-we-naar-een-breibeurs-gaan man
Tasje in de hand, een meter achter de vrouw aan slenterend met een blik van ‘hoe lang blijven we nog?’. Ze lopen veel rond op de Knit& Knot beurs in Tilburg. De mannen die mee mogen (misschien moeten) met hun vrouw. Braaf dragen ze de tasjes en rekenen ze af. De 59-jarige Jan uit Heukelum is er zo één. “Ik kreeg het vanochtend medegedeeld dat we hier heen gingen”, vertelt hij.

Zijn vrouw Marlin begint te lachen. “Nou dat viel toch wel mee?!”, roept ze. Jan knikt instemmend. “Ja, het valt wel mee hoor. Het is nu een gezellig dagje weg met z’n tweeën.” Ondertussen staat Jan via internetbankieren de nieuwste aankoop van zijn vrouw te betalen. “Ik heb een aantal beurzen gemist en wilde hier graag heen”, legt Marlin uit. Daarom is het stel nu hier te vinden. “Hij mag rijden en betalen”, voegt ze er grappend aan toe.

De ik-wist-tot-gisteren-niet-dat-de-Knit&Knot-beurs-bestaat man
Een beetje verwonderd staat standhouder Hans van der Hoeven (61) uit Breda rond zich te kijken. “Ja ik vervang Marian. Van haar is eigenlijk dit kraam maar ze kon vandaag zelf niet”, legt hij uit. Marian geeft workshops in haar atelier in Schijndel en hoewel Hans zelf de workshops niet geeft, mensen over de streep trekken om zich aan te melden voor zo’n workshop kan hij wel. Of Hans dan zelf ook een beetje creatief is? “Ja, maar meer met hout.” Of hij dan toch ooit al eens van de Knit& Knot had gehoord? “Nee joh, tot gisteren wist ik niet dat dit bestond.” Maar is het dan wel leuk? “Jawel, dat wel.”

De breiende man
Ja, ze zijn er echt: breiende mannen. Jan Nauwelaerts (75) uit het Belgische Hasselt bijvoorbeeld. Hij tilt breien ook gelijk naar the next level want Jan is niet aan het breien met twee naalden maar met vier. Toen hij op zijn 63ste met pensioen ging leerde hij bij de club voor gepensioneerden eerst hoe je moet borduren en daarna begon hij met breien. “De vrouwen daar dachten dat ik het niet kon maar ze hadden ongelijk. Ik ben een technische man en breien heeft een mooie techniek. Je moet tellen, je moet een patroon volgen en blijven nadenken.”

Ja, Jan praat over breien alsof hij het over het in elkaar zetten van een IKEA kast heeft; als een technische hoogstandje dus. Maar Jan kan tijdens het breien ook zijn zinnen even verzetten. “Vooral het afgelopen jaar was dat fijn want toen is er voor de derde keer kanker gevonden bij mij”, praat hij verder. “Alle mutsen die ik maak gaan ook naar kankerpatiënten die hun haar verliezen door een chemokuur.”