Joost Eijsbouts staat bij een enorme fotocollage. Op een van de afbeeldingen is te zien hoe de klok aankomt bij de Notre-Dame. De grote Mariaklok, de trots van Koninklijke Eijsbouts uit het kleine Asten.

"De klok werd samen met nog acht klokken met een speciaal transport dwars door Parijs vervoerd", vertelt Joost. "Het was een bizarre happening. Vijftig motoragenten blokkeerden gewoon de Champs-Elysées om ons doorgang te verschaffen. Dat leidde natuurlijk tot grote verbazing".

Doop
Toen de klokken eenmaal binnen stonden zijn ze gedoopt. Ze bleven er drie weken staan om zo het publiek de kans te geven de klokken te zien voor ze in de toren werden gehesen. Het bleek een schot in de roos. "In die drie weken zijn ruim 1,6 miljoen mensen naar de klokken komen kijken."

Voor Joost zelf was het moment ná de doop wel heel speciaal. "Toen mocht ik de klok ook in de kathedraal laten klinken! Het klonk geweldig en om dat op dat moment op die plek te mogen doen was heel bijzonder".

De Notre-Dame staat in het kloppend hart van Parijs en in het kloppend hart van de Katholieke Kerk. Het drukst bezochte monument van Europa. Op een doorsnee dag komen er zo'n 35.000 bezoekers.

Brand
De brand maakte dan ook indruk in de hele wereld. Het was voor Joost een bizarre gewaarwording om te zien wat daar in Parijs gebeurde. Bij de eerste beelden viel het nog mee. "Ik dacht dat het een soort interieurbrandje was, dat zo geblust zou zijn". Niets bleek minder waar. Al vrij snel werd duidelijk dat het een brand was van aanzienlijke omvang en dat de schade groot zou zijn.

"Ik heb met verbazing gekeken hoe een gebouw dat 850 jaar door de tijd is gekomen, de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd, nu in brand staat door vermoedelijk een onachtzaamheid van een van de partijen die bij de restauratie betrokken zijn. Dat je zo’n massief, bijna onschendbaar ogend gebouw verloren ziet gaan."

LEES OOK: Klok van Eijsbouts lijkt de vuurzee in de Notre-Dame in Parijs te overleven: 'Goede hoop'

Klokkengieter
Wim Hurkmans weet ook niet wat hij ziet. Hurkmans is één van de mensen die in 2012 heeft meegewerkt aan het gieten van de klok. Daar is hij nog steeds heel trots op. “Het blijft een klok waar Eijsbouts heel trots op is. Voor mij als klokkengieter was het natuurlijk al helemáál bijzonder.

De beelden van een brandende Notre-Dame gingen dan ook door merg en been. “In en in triest”, zegt Hurkmans. Voor hem misschien nog wel extra pijnlijk omdat het er ondanks alle plannen nog nooit van was gekomen om de klok daadwerkelijk te gaan bekijken. Maar ook Hurkmans blijft optimistisch. “Ik ga ervan uit dat de klok het heeft overleefd. Water en vuur zijn twee dingen die niet goed samengaan voor een klok, maar ik hou hoop”.

Nieuwe klok
Mocht de uitkomst onverhoopt toch tegenvallen, dan kán er een nieuwe klok gemaakt worden. “Het is nooit fijn om twee keer dezelfde klok te maken", zegt Hurkmans. "Maar we hebben alle sjablonen nog, dus als het zou moeten, dan is alles bespreekbaar."