Veel weet Frank niet meer van 29 mei 2005. De dag dat hij samen met zijn vader aanwezig was in De Kuip om Willem II in de bekerfinale te zien verliezen tegen PSV (0-4). “Ik was denk ik een jaar of veertien. Echte details herinner ik me niet meer, maar de sfeer op zo’n dag is me altijd bijgebleven. Die dag is nog steeds een van de mooiste uit mijn leven.”

En die dag gaat Frank zondag, bijna veertien jaar later, opnieuw beleven. “Dat moet de mooiste dag van mijn leven worden. Als ze winnen, word ik helemaal gek. De kans is dan zeker aanwezig dat ik ga huilen. Tijdens de halve finale vloog ik na de laatste penalty ook in m’n vaders armen, dat was echt onwerkelijk.”

Tekst gaat verder onder de tweet.

‘Heel speciaal’
In 2005 verzorgde papa Schellekens de kaartjes. Dat ging toen nog op de ouderwetse manier, gewoon bij het stadion. Ditmaal moest Frank de kaartjes verzorgen, want zijn vader snapt maar weinig van de online kaartverkoop. “Dat maakt het ook wel mooi, toch?”, zegt Frank. “Het is heel speciaal om nu weer met mijn vader naar zo’n wedstrijd te gaan. We hebben al jaren een seizoenskaart en zien dit echt als een beloning voor de magere jaren, waaronder ook in de eerste divisie.”

Frank leeft al een tijdje toe naar de finale, maar realiseert zich maar al te goed dat zijn club niet bijster veel kans maakt tegen Ajax. “Als zij vroeg scoren, kan het zomaar eens een vervelende middag worden. Maar als wij vroeg scoren, dan wordt het pas echt leuk.”

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

En stiekem gaat Frank er ook vanuit dat hij zondag tot in de late uurtjes door kan gaan met bier drinken, want hij heeft al wat geregeld op zijn werk. “Als Willem II de beker wint, neemt een collega mijn dienst over. Dan kan ik doorgaan met feestvieren en maandag bij de huldiging zijn.”