Het zijn de kleine dingen die het meest pijn lijken te doen. “Ik was die bewuste nacht om drie uur thuis, maar om half zeven begon de dag weer. Mijn telefoon ging en de kinderen waren wakker. Na een uur vraagt mijn vrouw of ik in de gaten heb dat mijn dochtertje jarig is”, vertelt Jeroen geëmotioneerd. “Dat was ik gewoon vergeten.”

Jeroen en Joan van Sleuwen runnen een varkensbedrijf met drie locaties: in Boxtel, Sint-Oedenrode en Zijtaart. Ze hebben werknemers die de locaties beheren. “Die wonen daar, wij zijn een soort vliegende keep.” Toen Jeroen maandag telefoon kreeg van de beheerder uit Boxtel zag Joan meteen dat het foute boel was. “We hebben niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen.”

De bezetting
Op videomateriaal is duidelijk te zien hoe de activisten de deur openbreken. Een werknemer komt aanrennen maar kan weinig doen, de ander staat achter de deur, maar kan die niet dicht houden. De bezetting is begonnen. Als Jeroen en Joan op het bedrijf aankomen is de politie er al. “Je wil het liefste een slang met water op die activisten zetten”, vertelt Jeroen. “Maar je verstand houd je tegen.” Ze kunnen niets anders doen dan afwachten.

Vernederend
Rond tien uur ‘s avonds - zo’n tien uur nadat de bezetting begon - komt het bericht dat de stal ontruimd wordt, maar het gedoe op het erf is dan nog niet voorbij. “Nadat actievoerders uit de stal zijn verwijderd kregen ze weer een podium. Ze begonnen voor de stal weer te zingen. Als een inbreker opgepakt wordt, krijgt hij handboeien om en wordt hij met z’n kop tegen de muur gedrukt. De activisten stonden ons gewoon uit te lachen en grappen te maken. Het was zo vernederend”, vertelt Joan, zichtbaar boos. De laatste activist was pas om twee uur ‘s nachts het terrein af.

Volgens het Openbaar Ministerie (OM) en de gemeente Boxtel duurde het lang voordat werd ingegrepen omdat het ‘een complexe situatie’ was. Ze wilden het ingrijpen goed voorbereiden om stress bij de dieren en chaos te voorkomen.

LEES OOK: Waarom werd de stalbezetting in Boxtel pas na tien uur beëindigd?

Biggetjes vertrapt
De bezetting laat littekens na op de boerderij in Boxtel. Bekladde muren en gestreste dieren. “Tijdens de inbraak heeft een zeug geworpen, daar zetten wij normaal meteen een warmtelamp bij, maar zij hebben dat niet gedaan. De biggetjes hebben ze laten verkleumen. Sommige biggetjes zijn door een moederzeugen vertrapt tijdens de inval en een dag na de bezetting was het aantal doodgeboren biggetjes hoger, door de stress”, aldus Jeroen.

Lees verder onder de foto.

Ook het gezin dat het bedrijf in Boxtel beheert, is achterdochtig. De schrik zit er nog goed in. “Gisteren liepen we daar met wat mensen rond. Het dochtertje van de familie kwam ons tegen, stopte meteen en zette van schrik een stap terug. Dit was voor dat kind ook een traumatische ervaring, dat hoort gewoon niet.” Het raakt de gebroeders zichtbaar.

Familie Van Sleuwen
Als de verhalen over de activisten in de dagen na de bezetting opdrogen, wordt er in de geschiedenis van het bedrijf gegraven. Vader Chris begon met stalinrichting eind jaren zeventig. Later had hij een groot varkensbedrijf met meerdere locaties en bedrijfsonderdelen. Het bedrijf kwam meerdere keren in opspraak.

“Chris was een vooruitstrevend ondernemer en zocht regelmatig de randen op van wat mogelijk was. Door zijn onhoudbare ondernemersdrang kwam hij ook wel eens in opspraak. Dit kon niet iedereen waarderen”, reageert Joan. “ Wij kiezen voor een veel rustiger en kleinere aanpak. Toen dat speelde, voetbalden wij in de tuin, We hebben daar simpelweg niets mee van doen.”

Het oprakelen van deze historie schiet bij de familie dan ook in het verkeerde keelgat. “Het is gewoon walgelijk en het klopt niet”, reageert Joan. “We zijn opnieuw begonnen, hebben een paar stallen overgekocht en ons bedrijf lijkt totaal niet op dat van onze vader. Het een staat gewoon los van het ander!”

De drie locaties die de broers hebben zijn, naar eigen zeggen, gemiddeld van omvang en ze hebben zo’n tien mensen in dienst. “Vroeger waren er wel 100 mensen in dienst. Dat willen we niet eens."

Steun
Zijn er lichtpuntjes? Ja. De steun van collega-boeren is overweldigend. “Dat beeld van de barbecueënde boeren maandagavond vond ik fantastisch.” Uit de hele omgeving kwamen boeren naar Boxtel om hun steun te betuigen. Maar daar blijft het niet bij, nog steeds krijgt het gezin steunbetuigingen. “Honderden kaarten en vele bloemen. En ik heb nog nooit zoveel taart gegeten als deze week”, vertelt Jeroen.

Lees verder onder de tweet:

De toekomst
“De fijnste uren die ik de laatste dagen gehad heb, waren die waarin ik zonder telefoon gewoon tussen mijn dieren kon lopen”, zegt Jeroen. Hij lijkt te verlangen naar het moment dat alles weer ‘normaal’ is. Het bedrijf in Boxtel zit sowieso nog drie weken ‘op slot’. Van de NVWA mogen er geen dieren in of uit de stal om zo te controleren of de activisten ziektes de stal hebben binnengebracht.

LEES OOK: Steeds meer boeren beveiligen hun bedrijf met camera’s, uit angst voor dierenactivisten

Jeroen en Joan proberen hun blik weer op de toekomst te richten. Joan: “Het waren pittige dagen, maar de adrenaline houdt ons op de been. Ik weet dat we hier sterker uit gaan komen.” Hij heeft een duidelijke boodschap voor zijn collega’s. “Ga niet in de put en met knikkende knieën zitten. Die activisten gaan ook weer weg.”

Lees alles over de bezetting van de varkensboerderij in Boxtel door dierenactivisten op onze speciale themapagina.