"Het kan snel gaan hè, haha. Het kwam voor mij ook als een verrassing", lacht Van der Horst, die onlangs afscheid nam als speler. "Na de Euro Hockey League stopte Roger van Gent als coach en een week later hing de club aan de lijn. Ik schrok me natuurlijk helemaal de pleuris en dacht: wat krijgen we nou toch? Ik had toch aangegeven dat ik wilde stoppen? Maar dan ga je er toch over nadenken en na een paar dagen heb ik besloten het toch te doen."

'Mijn cluppie'
"Waarom? Het is mijn cluppie en de jongens in de ploeg zijn m'n maatjes. Ik voel me heel verbonden met die jongens. Vanuit de club is er de wens om te bouwen aan nieuw elan binnen Oranje-Rood en daar past een coach bij die dicht bij de groep staat. Zo kwamen bij mij uit. Het past bij het gevoel wat ik daar bij heb en ja, dan valt het in elkaar."

Realisme
Zo verschuift 'Horst' dus van de leider op het veld naar de leider langs de lijn. "Dat voelt totaal niet gek. Ik hou van samenwerken en ga me niet opstellen als baas. Ik wil authentiek blijven."

Van der Horst is nuchter over de verwachtingen. "We leveren 1000 interlands in (ook Bob de Voogd, Rizwan en Rashid zijn weg, red.) en daar komt tot dusver weinig voor terug. Het realisme zal schetsen dat we met talentvolle jonge groep aan de gang gaan, waarmee we binnen twee à drie jaar een nieuwe kern willen opbouwen."

"Daarnaast heb ik nog zes of zeven internationals die hun olympische droom in Tokio willen verwezenlijken en daar zal ik ze ook alle ruimte voor geven omdat ik zelf weet dat dat het mooiste is wat er is."

Titels
Van der Horst debuteerde in 2001 voor Oranje Zwart, de voorloper van Oranje-Rood. In 2009 vertrok hij voor drie jaar naar Rotterdam, om vervolgens in 2012 weer terug te keren in zijn geboortestad. Van der Horst pakte onder meer tweemaal olympisch zilver, twee Europese titels, een EHL en vier landstitels.