De onderneemster verhuurt vier winkels bij het Willaertplein aan ondernemers. Achter die panden lagen keurige parkeerplaatsen. Totdat de Lidl daar werd gevestigd. Het parkeerterrein voor de supermarkt werd geasfalteerd en ook de parkeerplekken van Margareth werden meegenomen.

Wat krijgen we nou?, dacht ze toen ze een drie jaar geleden nietsvermoedend 'haar' parkeerterreintje op reed met haar auto vol met kerstpakketten voor de huurders van haar winkelpanden. De parkeerplekken waren verdwenen. "De klinkers waren uit de grond gehaald en de hele handel was geasfalteerd."

Verhaal halen bij de supermarkt bleek niet te gaan. Het pand en de parkeerplaats ervoor werden gehuurd, het personeel wist het ook allemaal niet. Dus nam Margareth contact op met het bedrijf dat de parkeerplaats had aangepakt. "Ik vroeg of het normaal was dat je het eigendom van een ander asfalteert. Ze zeiden meteen dat ze daar niets van wisten, maar dat ze nou eenmaal een opdracht hadden gekregen."

Kadasterpaaltjes
Dat werd het begin van een lange strijd. De eigenaar van het Lidl-pand bleef onbereikbaar, de beheerder zei er niet over te gaan en de huurder, de Lidl, wilde geen oplossing vinden.

Margareth besloot voor veel geld bij het kadaster de exacte randen van haar perceel op te vragen. Er werden kadasterpaaltjes geslagen en zelf trok ze een witte lijn. Er kwam zelfs een gesprek met de Lidl én de gemeente. Maar het hielp allemaal niks. "We kwamen geen stap verder. Gesprekken werden verplaatst of afgezegd. En nu, bijna drie jaar verder staan we hier nog steeds."

Het absolute dieptepunt kwam vlak voor Pasen. Margareth plaatste een hek. Op háár grond. Ze meldde dat overigens ook nog netjes aan de Lidl. "Ik wilde dat hek plaatsen om een punt te maken. Het is nou eenmaal mijn grond. En ik dacht dat we dan écht in gesprek zouden gaan om eruit te komen."

Het ging precies andersom. Er kwam een gesprek, maar daarin eiste de Lidl dat het hek zou worden verwijderd. Alleen dan wilde de supermarkt verder praten. "En toen zei ik: helaas. Dan kom ik niet aan tafel. Er zijn al zoveel gesprekken geweest en daar is nog nooit iets uit gekomen."

'Met lege handen'
5000 euro betaalde Margareth voor het hekwerk en het plaatsen. Het stond er maar héél even. "Ik kreeg een mailtje. dat ze 's nachts de hekken hadden verwijderd. In mijn ogen is dat diefstal." De Lidl belde een aannemersbedrijf en heeft de hekken uit de grond laten rukken. Midden in de nacht. "Ik heb het aannemersbedrijf gebeld met de vraag waar mijn hekken zijn. Het antwoord was dat ik dat maar aan de Lidl moest vragen."

Margareth haar eisen zijn heel helder. Ze wil de parkeerplekken terug voor haar huurders. "En als ze mijn grond zo graag willen hebben, waarom huren ze die dan niet gewoon?" Een rechtszaak lijkt inmiddels onafwendbaar, want ook de politie doet niks, zegt Margareth.

"Vandaag stond ik er weer, met die camerabeelden van de diefstal van de hekken. De officier van justitie wil er niks mee doen. Ik moet maar een civiele procedure aanspannen. Dus ik sta nog steeds met lege handen. En dat al drie jaar."

Lidl Nederland stelt in een reactie recht te hebben op de grond omdat het 'recht van overpad' heeft.