Wim (15) werd beschoten en liep door een mijnenveld maar bleef wonder boven wonder ongedeerd

30 juni 2019 om 11:00
nl
Als de geallieerden in september 1944 met grote luchtlandingen de bruggen over de grote rivieren proberen te veroveren, landen ze ook in Brabant. Wim Boeijen, dan vijftien jaar oud, wil het allemaal weleens van dichtbij bekijken. Hij heeft geen idee hoe gevaarlijk het is. Daar let hij niet op. Zeker niet als hij ziet wat de bevrijders uitdelen.
Profielfoto van Jessica Ranselaar
Geschreven door
Jessica Ranselaar

Wim Boeijen woont in die periode bij zijn ouders op de grens van Schaijk en Reek. Als de eerste landingen zijn geweest, willen Wim en wat vrienden kijken of ze dicht bij de bevrijders kunnen komen.

'Daar zagen we echte geallieerden'
''We wilden zien wat er daar allemaal gebeurde, boven Velp, Grave en Nederasselt. Toen we met onze fietsen de dijk op gingen en met onze hoofden boven het maaiveld uitstaken, ratelde er een mitrailleur. Ra-ta-ta-ta-ta.'' De jongens stoppen en maken rechtsomkeert naar huis. ''We waren wel effe geschrokken'', lacht Wim bijna 75 jaar later. Ze waren goed weggekomen.

Een paar dagen later begint het opnieuw te kriebelen. ''Ik toog met een aantal vrienden richting Grave. We stopten in Velp. Daar zagen we echte geallieerden op een gevechtswagen zitten.'' Maar ze kunnen niet zo gemakkelijk bij de soldaten komen. Wim staat met zijn vrienden aan de ene kant van de rijksweg, de bevrijders aan de andere kant.

'Mines!'
De geallieerden zijn sigaretten en biscuits aan het uitdelen. ''Nou, daar hadden wij ook wel zin in. Ik stapte als eerste de rijksweg over. Er lagen wel een boel takken van de eikenbomen maar wat daartussen lag, dat wisten we helemaal niet. We namen even die hindernis. De Amerikanen schrokken geweldig. Die riepen: 'Mines, mines!'"

Wim loopt door het mijnenveld terug naar zijn vrienden. Hij blijft wonder boven wonder ongedeerd. Zijn Engels is nog niet zo heel goed maar uiteindelijk begrijpt hij het wel. ''De soldaten riepen: 'Jezus Christ! Jezus Christ! Mines, mines!' Toen wisten we genoeg.''

Beschermengel
Wim en zijn vrienden krijgen geen sigaretten. ''Maar we leefden nog. Het had heel anders kunnen aflopen. Ik denk dat ik wel een beschermengel op mijn schouder heb gehad.''

Omroep Brabant staat uitgebreid stil bij het einde van de Tweede Wereldoorlog, 75 jaar geleden. Brabant Remembers doet dat aan de hand van 75 bijzondere verhalen van Brabanders over de impact van de oorlog op hun leven. Elke zondag is er op Omroep Brabant tv om 12.39 uur een bijzonder portret te zien. De uitzending wordt daarna elk uur herhaald.

De uitgebreide verhalen zijn ook te lezen op de site van Brabant Remembers. De app Brabant Remembers is ook te downloaden in de Apple App Store en via Google Play

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.