Ze zitten er ondanks het mooie weer verslagen bij, de vaste gasten van camping Grotelse Heide in Bakel. "Kijk, hier was het zwembad", zegt een van hen, wijzend naar een grote berg zand. "Het is hier nu een grote puinhoop. Het is in en in triest."

Er verblijven nog zo'n twintig mensen op de camping. Uit angst dat ze hun staanplaats kwijtraken, willen ze anoniem blijven. Maar ze willen wel heel graag hun verhaal en verontwaardiging over de situatie kwijt.

"We wisten allang dat de camping te koop stond. In mei kregen we een brief dat de camping verkocht was. Dat vonden we jammer, maar we waren blij dat we de kans kregen om dit seizoen nog te blijven."

Een grote bouwput
Die blijdschap is inmiddels omgeslagen is boosheid en verdriet. Dat komt doordat de camping al volop gesloopt wordt. "Het is hier een grote bouwput. De hele dag rijden er graafmachines over de camping. Het zwembad, de kinderboerderij en de speeltuin zijn al gesloopt. En ook steeds meer caravans worden afgebroken. Veel struiken en bomen liggen zelfs al op de grond."

De sfeer is verpest
De campinggasten hebben het gevoel dat ze weggejaagd worden. "We waren door de nieuwe eigenaar gewaarschuwd dat we wat overlast konden hebben. Maar dit slaat alles. Bovendien betalen we nog de volle mep tot eind december. Dat slaat nergens op, want bijna alle faciliteiten zijn al gesloopt. Er is hier niks meer, behalve onze eigen staanplaats. We staan hier met steeds minder plezier. De sfeer is niet voor 100 maar voor 500 procent verpest."

De camping is nu in eigendom van de EVG Group. Een woordvoerder laat weten dat ze op de plek van de camping zo'n 130 luxe vakantiewoningen gaan bouwen. "We hebben de gasten die er nog waren een brief gestuurd. Daarin hebben we uitgelegd dat ze tot het einde van het seizoen mochten blijven, maar dat er al wel het een en ander gesaneerd zou worden. Want we willen door met de ontwikkeling van het nieuwe park. Het zwembad en de speeltuin waren zo oud en onveilig dat we die meteen hebben weggehaald."

We laten ons niet wegjagen
Ondanks dat er op de camping dus weinig meer te beleven is, weigeren de laatste gasten te vertrekken. "Wij hebben een advocaat in de arm genomen en hopen op een schadevergoeding. En we blijven tot het einde, tot de laatste steen wordt weggehaald. We hebben zelf maar een zwembadje naast onze caravan gezet. Dan kunnen de kinderen en kleinkinderen toch nog zwemmen. Want we laten ons niet wegjagen."