Het Gilde Sint Joris van Onsenoort en Nieuwkuijk bestaat dit jaar 370 jaar. Reden voor een feestje in de vorm van de kringdag, waarbij allerlei gildes uit de kring Maasland zijn uitgenodigd. De laatste keer dat Nieuwkuijk gastheer was, was bijna een halve eeuw geleden, in 1970. De ruim duizend gildebroeders en -zusters worden dan ook met open armen ontvangen.

Fotoreportage
Onze fotografe nam ook een kijkje bij de gildedag in Nieuwkuijk. De kleurrijke fotoserie bekijk je hier.

De dag begint met een heilige mis, gevolgd door een grootse optocht door het dorp. 's Middags is het wedstrijdgedeelte op het terrein van de lokale wielerbaan De Heuvelen waarbij gestreden wordt om het zilver.

Vendelzwaaien
Het vendelzwaaien, waarbij met een grote vlag rondgezwaaid wordt, is een van de disciplines. Onder het oog van de jury wordt de vlag rondgegooid boven het hoofd, om de knieën en enkels. Alles met grote discipline én, heel belangrijk, precies tegelijk met de andere vendeliers. De jury let onder meer op de lichaamshouding, het ritme van het vendelen en of de vlag niet de grond en het lichaam raakt. Er komt heel wat bij kijken, dus.

Ook Iris en Sam, allebei 10 jaar oud, en Stan van 9 uit Loosbroek doen mee aan de wedstrijden vendelen. "Wij moeten goed opletten hoe Iris met haar vlag zwaait, want zij staat voorop. En wij moeten alles precies tegelijk met haar doen." De drie jonge vendeliers vinden het heel leuk om lid te zijn van het gilde. "Ik wilde wat anders doen dan mijn vriendjes, die zitten allemaal op voetbal", vertelt Stan.

Felroze sjerp en gele veer
Bij het jeu de boules gaat het er allemaal wat ongedwongener aan toe. Mieke (67) kan vanwege een blessure niet meedoen en kijkt vanaf het bankje toe naar de werpkunsten van haar gildebroeders en -zusters. Al 23 jaar is ze lid van het Sint Ambrosiusgilde in Loon op Zand, herkenbaar aan de felroze sjerp en een gele veer op de hoed.

"Het begon allemaal toen mijn jongste zoon, zeven jaar oud was hij toen, op zoek ging naar een hobby", vertelt ze. "Wij vonden het belangrijk dat hij ging sporten, en hij mocht kiezen wat. Op Koninginnedag heeft hij toen met een pijl en boog geschoten, en toen was hij verkocht. Zo is hij bij het gilde terecht gekomen. Omdat hij nog zo jong was, ging ik met hem mee en ik vond het zo leuk dat ik ook mee ben gaan schieten. En inmiddels is de hele familie verslingerd aan het gilde. Zelfs de kleinkinderen doen mee!"

'Je zorgt een beetje voor elkaar'
Wat Mieke zo leuk vindt aan het gilde? "Er zitten heel veel verschillende soorten mensen bij, uit alle lagen van de bevolking. En met iedereen maak je heel makkelijk contact. En daarnaast is er de achterliggende sociale gedachte, dat je een beetje voor elkaar zorgt, dat is heel mooi."

Even verderop wordt in opperste concentratie op de roos gemikt bij het kruisboogschieten. Eén boog is van een imposant groot formaat. "Ja, die was wel duur", aldus de eigenaar. Tweeduizend euro heeft hij ervoor betaald. "Maar ik gebruik 'm twee keer per week dus het is de investering dubbel en dwars waard."