“De pijntjes zijn wel aanwezig”, vertelt een vrouw. “Mijn enkel voelt bont en blauw, de voetzolen zijn beurs en ik voel mijn spieren vastzitten.” Toch doet ze al voor de achtste keer mee. “No pain, no gain. Het kriebelt elk jaar weer om me op geven. Juli is de mooiste maand van het jaar met ook nog eens de Vierdaagse erbij.”

Een wandelaar laat zien waar hij nog even wat energie uithaalt. “Een krentenbolletje, Snickers en een paar dropjes. Je moet wel blijven eten tussendoor anders gaat het niet lukken.” Hij voelt zich nog fit. Dat kan er mee te maken hebben dat hij dit jaar niet de tachtig, maar de veertig kilometer loopt: het Rondje Someren. “Ik doe de helft, want ik heb niet zoveel getraind dit jaar. Mijn vrouw wilde ook de veertig doen, voor het eerst, en dan kan ik assistentie verlenen.”

'Gooi er een ibuprofen in'
Een andere vrouw grijpt niet naar het krachtvoer, maar naar de medicijnen. “Ik gooi er een ibuprofen en paracetamol in en dan komt alles goed. Alles doet hartstikke zeer.” Ook helpt het dat haar gezin haar nog even opvangt bij de laatste post. “Dat motiveert ontzettend. Dat heb je toch wel nodig dat laatste stukje”, vertelt ze. “Daar krijg je weer even energie van.”

De tekst gaat verder onder de tweet.

Er zijn meer deelnemers die wat extra’s nodig hebben dan eten of rust. Een wandelaar strompelt de EHBO uit. “Twee uur nadat ik startte had ik al blaren. Hele vervelende, hele dikke”, zegt hij. Hij stopte onderweg al twee keer eerder bij een hulppost. “Ik kan nu weer vooruit. Ik strompel nu nog een beetje vanwege stijfheid, maar over 200 meter gaat het wel weer beter. Ik heb er vertrouwen in. Ik ga de finish halen.”

Het wordt zijn twintigste keer. “Het is een soort verslaving. De Kennedymars blijft trekken. Het is de combinatie van afzien, prestatie en vooral heel veel gezelligheid.”

Er begonnen dit jaar 1850 deelnemers aan de tocht van tachtig kilometer. 1413 deelnemers haalden de finish. De lopers startten zaterdagavond om acht uur. Ze moesten zondag voor vier uur ’s middags binnen zijn.