Als je met 'Opa Wim' door het attractiepark loopt, moet je bij bijna iedere medewerker die hij spot even stoppen. Tijd voor een praatje of, als het om een vrouwelijke medewerker gaat, een zoentje. Ook medewerker Bas bij de Pagode begroet Wim hartelijk. "Hoe gaat het?" vraagt Bas. "Mwah, redelijk", is het antwoord. "Kan ook slechter, hé?!" roept Bas en hij geeft Wim een knuffel.

Babbelen
Bas: "Wim is altijd in de vroege morgen hier. Dan is het nog best rustig in het park. Dus dan kunnen we veel babbelen. Het is een soort koffie-uurtje met Opa Wim."

Veel tijd is er niet want de Pagode moet naar boven. Als de attractie opstijgt, vertelt Wim waarom hij zo graag in het attractiepark komt: "Hoofdzakelijk voor het personeel. Eigenlijk kijk ik maar weinig om me heen. Ik sta lekker te kletsen. Het komt wel eens voor dat ik weer verder wil en dan zegt de medewerker: ga nog een rondje mee.

Fotoalbum
Na twee rondjes Pagode gaan we naar het Sprookjesbos. Bij de Kikkerkoning, met de gouden bal, gaat Wim op een bankje zitten. Het fotoalbum komt tevoorschijn. In het album veel foto's van zijn vrouw Loes in het attractiepark: "De Efteling was alles voor mijn vrouw. Ze kon nergens in, want ze was invalide. Maar er was in die tijd, zo rond 2002, heel veel entertainment. Je had had in het theater zo'n vijf voorstellingen op een dag. Schitterend."

Ook het waterorgel mist Wim. "En met mij heel veel oudere abonnementhouders. Je had er een lekker stukje muziek bij. Je kon daar lekker je boterham opeten. Maar helaas, de tijden veranderen."

Hoe lang wil Wim dit nog volhouden? Hij kijkt even ernstig: "Tja, dat weet geen man denk ik. Ik hoop nog een paar jaar. Ik hoef geen honderd te worden. Zolang ik nog kan lopen, vind ik het leuk."

Niet kniezen
We doen nog een attractie: de Carnaval Festival. Ook een favoriet van Wim, hij gaat er elke dag in. En dat muziekje? "Dat hoor ik niet. Ik ga het personeel goedendag zeggen. Het is het enige dat ik nog heb. Ik maak er gewoon een plezierig leven van. Wat moet ik anders doen? Thuis gaan zitten kniezen? Daar heb je toch niks aan? Hier ben ik nog kind."