'Strontgooier' Oss mag van rechter jaar niet meer in stadhuis komen: 'Ik ben juist het slachtoffer'
"Niemand snapt mij", zegt Den Dekker als de rechter vraagt hoe hij in hemelsnaam op het idee kwam om, op 11 juli, een emmer visafval leeg te kieperen in het gemeentehuis. Dat het niet mag, weet hij ook wel. "Maar ik kán gewoon niet meer, meneer de rechter", zegt hij.
LEES OOK:Leven van strontgooier Arie overhoop na getuigenverklaring: 'Al afscheid genomen van mijn kinderen'
Hij staat daarom woensdag onder meer terecht voor ambtsdwang: met zijn acties proberen de gemeente te dwingen om woonruimte voor hem te regelen. Maar volgens zijn raadsman is dat onzin. Hij noemt het een noodkreet, een schreeuw om hulp. "Geen dwang."
'Iedereen krijgt hier straf voor'
De rechter is onverbiddelijk. Arie den Dekker heeft op die 11e juli inderdaad een emmer visafval door het gemeentehuis gesmeten terwijl hij al een gebiedsverbod had. Daarnaast leverde die hoeveelheid visafval enorme overlast op voor de bezoekers van het gemeentehuis, denk aan het stel dat er ging trouwen. "Iedereen die dit doet krijgt daar straf voor", vindt de rechter. Elke keer dat Arie het aankomende jaar toch bij het gemeentehuis komt, levert hem dat vijf dagen cel op.
Tot zo ver de feitelijke zitting van vandaag. Maar Arie den Dekker is ten einde raad sinds hij vorig jaar getuige was van een schietpartij bij hem in de buurt. En zijn radeloosheid wil hij deze woensdag toch graag ook bij de rechter onder de aandacht brengen.
Drama begint bij schietpartij
De 53-jarige Ossenaar drinkt op 4 juni 2018 een biertje in zijn tuin. Hij hoort schoten. Niet veel later scheurt er een auto voorbij. De bestuurder schreeuwt naar Den Dekker dat er 'iemand' is doodgeschoten op het naastgelegen woonwagenkamp. Arie belt de politie en vertelt wat hij heeft gehoord. Ook geeft hij een beschrijving van de auto en de bestuurder die de mededeling deed. En daarna begint het drama.
Het slachtoffer blijkt Peter Netten te zijn. Een bekende van de politie. Arie den Dekker is vanaf dat moment doelwit van criminelen. Zijn huis wordt in brand gestoken, waarbij twee van zijn geliefde honden omkomen. Zelf weet hij het maar ternauwernood te overleven. De gemeente Oss vindt de situatie gevaarlijk en besluit dat Den Dekker geen andere woning krijgt in Oss. Het gevaar voor de omgeving is te groot, zegt de gemeente.
Het wordt een getuigenbeschermingsprogramma, maar dat houdt Arie niet vol. Hij praat zijn mond voorbij op een camping waar hij is ondergebracht en dan weet niemand meer wat ze met hem aan moeten. Het getuigenbeschermingsprogramma stopt, een woning in Oss krijgt hij niet en hij voelt zich enorm in de steek gelaten.
'Ik ben hier het slachtoffer'
De politierechter hoort het verhaal van Den Dekker zo goed en zo kwaad als het gaat aan. Hij gáát er niet over, merkt hij voorzichtig op. Vandaag kan er alleen worden gekeken naar de strafbare feiten die hij pleegde op die 11e juli. En dat hij die feiten pleegde, dat staat als een paal boven water. "Snapt u dat dit soort gedrag niets uithaalt?", vraagt de rechter hem.
Arie snapt het, maar hij weet niet hoe hij anders de aandacht van de gemeente moet trekken. Hij wordt emotioneel en begint uiteindelijk te schreeuwen. "Ik ben verdomme hier het slachtoffer en jullie doen niets anders dan mij straffen".
Het resultaat van vandaag is een gebiedsverbod, een voorwaardelijke celstraf en een klemmend beroep om géén gekke dingen meer te doen op de stoep van het gemeentehuis. Arie is dan al boos de rechtszaal uitgelopen.