'Je haalt de man uit Tuinzigt, maar je haalt Tuinzigt niet uit zijn hart', een loflied
Jac en Gerard zijn al 40 jaar bevriend en om dat te vieren brengen ze een muzikale ode aan hun oude wijk. “We vonden het leuk om een lied over onze jeugd en onze wijk te maken”, vertelt Jac Pluer die de tekst en de muziek schreef. Samen met zijn maat Gerard zong hij het nummer in.
Pluer: “Natuurlijk gebeurde er van alles in de wijk, maar het was ook een mooie tijd. Behalve de narigheid, woonden er ook mensen die met hard werken de kost hebben verdiend.” De vader van Jac en de zus van Gerard wonen er nog steeds. Jac (Etten-Leur) en Gerard (Roosendaal) zijn al zo’n 25 jaar weg uit de wijk en werken in het onderwijs.
'Iedereen kende elkaar'
Illegale snoepwinkels waar je niet alleen snoep, maar ook voor kwartje een sigaretje kon kopen. Een nieuwe tv op een basisschool die kort na aanschaf werd gestolen en foute vrienden in de klas. Het zijn passages uit de songtekst. “Toch was Tuinzigt een veilige wijk. Iedereen kende elkaar. Je werd in de gaten gehouden. De sociale controle was groot.”
Met het lied wil het duo ook het slechte imago van Tuinzigt te lijf gaan. “In de EO-serie Typisch Tuinzigt is daar al een begin meegemaakt. Ook met onze video willen we daar een bijdrage aanleveren. Onze videoclip is al zo’n 1500 keer bekeken”, zegt Pluer.