Een aanvraag voor het kinderpardon kost 164 euro per kind. Het kinderpardon is een regeling die zegt dat kinderen van asielzoekers die langer dan vijf jaar in Nederland wonen, niet uitgezet kunnen worden. Voor veel buitenlandse gezinnen is het bedrag voor een aanvraag een probleem. Een klein half jaar geleden begonnen ouders van Nederlandse kinderen in Gilze daarom met een inzamelingsactie.

LEES OOK: Ouders betalen kosten van kinderpardon voor asielfamilies Gilze: 'Hoe moeten ze dit anders betalen?'

Met de actie hebben ze voor twee gezinnen, één van acht mensen uit Somalië en een gezin van vijf uit Eritrea, in maart binnen een paar dagen het benodigde geld bij elkaar gehaald, ruim 2100 euro. Daarna hebben de gezinnen meteen een aanvraag voor het kinderpardon ingediend.

Toestemming om te blijven
De aanvraag is vervolgens beoordeeld door de IND. Donderdag hoorde het gezin uit Somalië dat de aanvraag positief is beoordeeld en dat ze mag blijven.

De vader van het gezin vertelde eerder in het programma ‘De Ontmoeting’ van Omroep Brabant dat hij ruim elf jaar geleden met zijn gezin was gevlucht, omdat zijn huis met geweld was ingenomen.

Kijk hier de uitzending terug.

Kim van Dongen, de initiatiefneemster van de inzameling, laat weten dat het gezin ‘heel blij is dat ze mogen blijven’. “Voor één gezin is dit al goed nieuws. Het andere gezin wacht nog op een definitief ‘ja’ of ‘nee’”, zegt Kim.

Meer gezinnen met zelfde probleem
Het asielzoekerscentrum Prinsenbosch in de gemeente Gilze en Rijen is een van de grootste in Nederland. Van Dongen vertelt dat toen de actie begon te lopen, ze erachter kwam dat er nog veel meer buitenlandse gezinnen zijn die met hetzelfde probleem zitten.

“We zijn toen nog een inzamelingsactie begonnen. In totaal is er 6000 euro opgehaald die we verdeeld hebben over alle gezinnen in de omgeving die de 164 euro per kind niet konden betalen”, vertelt ze.

Het gezin uit Somalië weet nu dat ze in Nederland mag blijven, maar ze weet nog niet of ze ook in de gemeente Gilze en Rijen mag blijven wonen. Van Dongen hoopt van wel: “Je doet het voor hun kinderen, maar ook voor je eigen kinderen. Ze willen niet dat hun vriendjes ineens naar een andere plek moeten verhuizen.”