Urenlang met een blocnootje bij Hollebolle Gijs, journalist op zoek naar het geheim van de Efteling
Als een soort socioloog ging Kim 'het veld' in, om te observeren. Wat haar voor opviel is dat iedereen het naar zijn zin heeft in de Efteling. "Bij andere attractieparken zie je veel mensen die er zijn omdat ze door iemand zijn meegesleept, dat het een moetje is en dat zie je ook aan ze. Maar bij de Efteling is iedereen vrolijk. En ik ook trouwens."
'Wel heel raar in mijn eentje'
Dagenlang liep de Amsterdamse alleen rond in het pretpark. Kim bezocht attracties en hield daarbij de bezoekers in de gaten. "Het is anders dan als je privé een pretpark bezoekt. Eigenlijk is observeren heel vervelend. Je kan niet even een biertje pakken. Je bent steeds heel gefocust."
Anders dan bij een uitje, was Kim nu in haar eentje. "Dat is wel heel raar. Dan sta je weer alleen in de rij voor een attractie. Maar dat valt verder niet op. Mensen spreken je daar niet op aan. Ook als ik met een blocnootje in de hand weer uren bij een Hollebolle Gijs zat te schrijven."
Lees verder onder de foto.
'Vroeger zat ik ook op die paddenstoel'
Vooral de nostalgie lijkt bij te dragen aan het succes van de Efteling, denkt de onderzoeksjournalist. "Het is vooral op herinneringen gebaseerd. Als je kijkt naar het Sprookjesbos, dan zie je de mensen genieten van wat ze kennen van vroeger, toen ze zelf kind waren. Je ziet dan opa's en oma's met hun kleinkinderen die ze op de paddenstoelen zetten. Ik heb daar vroeger ook op gezeten."
Door een combinatie te bieden van het oude en het nieuwe weet het pretpark in Kaatsheuvel zich te onderscheiden van de concurrentie. "Die combo is heel bijzonder. Aan de ene kant is het heel mooi gemaakt. Zo heb je bijvoorbeeld ook Sprookjeswonderland in Enkhuizen maar de Efteling is toch heel anders. De Efteling heeft ook achtbanen als Duinrell zodat ze daarmee kunnen concurreren. Het is het totaalpakket."
'Daar kan ik zo van genieten'
Het Sprookjesbos is de favoriete plek van Kim. "Eigenlijk heel cliché. Ik kom hier ook al sinds de jaren tachtig en er is weinig veranderd. Maar dat maakt het ook zo mooi. Het is heel ontroerend."
Ook met haar zoontje gaat ze regelmatig naar de Efteling. "Zo ging ik een paar jaar geleden met mijn zoontje die toen drie of vier was, kijken naar het sprookje van De Wolf en de Zeven Geitjes. Hij ging tegen de bewaker zeggen dat er iemand voor de deur stond. Zo leuk. Daar kan ik zo van genieten."
De tekst gaat verder onder de foto.
'Ga op zoek naar korting'
Op haar verhaal in Vrij Nederland heeft Kim veel verschillende reacties gekregen. "De gemiddelde Nederlander die het park soms bezoekt, vond het heel erg herkenbaar. De echte fans van de Efteling waren beledigd omdat ik niet genoeg research gedaan zou hebben. Maar het is iets anders dan echte onderzoeksjournalistiek. Ik heb mij vooral gericht op de bezoekers."
Zelf wil ze toekomstige bezoekers van de Efteling graag iets meegeven. "Ik noemde de toegangsprijzen on-Nederlands duur. Het is niet te duur, maar voor veel mensen is het wel een rib uit hun lijf. Toch vielen daar enorm veel mensen over. Ik wil dat wel even relativeren. Veel bezoekers maken gebruik van kortingen. Dat is wel een verschil. Ik raad iedereen aan om goed rond te kijken op kortingsites voordat ze hun kaartjes kopen."
LEES OOK: Pretparken, zwemparadijzen en dierentuinen steeds duurder, wat kost een dagje weg in Brabant?
'In de herfstvakantie weer'
Zelf heeft Kim nog geen genoeg gekregen van de Efteling. "Ik kom er altijd graag met mijn zoontje. Ook bij de laatste dag dacht ik al hoe leuk het was om er met hem weer naartoe te gaan. Ik had hem hiervoor niets verteld over dit project. Hij was stikjaloers toen hij hoorde dat ik dit had gedaan."
Haar zoontje van vijf jaar oud hoeft niet lang te wachten voor het volgende bezoek aan de Efteling. "Ik ga in de herfstvakantie weer terug en dan neem ik hem natuurlijk mee."
Benieuwd naar het hele verhaal van Kim? Haar reportage 'Op zoek naar de ziel van Nederland in de Efteling' kan je lezen op de site van Vrij Nederland.