Fransjan Marijnissen werkte bij de overheid en Jeroen Wassink zat in de ouderenzorg, toen ze begin 2015 op Facebook lazen dat de Lollipop ging sluiten. Marijnissen: "Ik dacht: dat kan niet. Hoe kan de Lollipop onderuit gaan? Die is er al zo lang? Ik ben naar René, de vorige eigenaar gegaan en zei: we moeten eens praten."

Afghaans afhaalcentrum
Marijnissen en Wassink, ook privé een stel, waren vaste bezoekers van de Lollipop. Marijnissen: "Ik vond het zonde dat het wegging. Het zou een Afghaans afhaalcentrum worden. We dachten: waar moeten we dan heen? Dit is ons eigen plekje. Er zou dan voor de gayscene niks meer over zijn, want de Popcorn (de naastgelegen andere gaybar in Tilburg, red.) was ook al weg. We zouden moeten uitwijken naar Breda of Eindhoven. Dus we gingen onderzoeken of deze tent te redden was."

En dus is anno 2019 de Lollipop er nog steeds. Uw verslaggever, ondergetekende, ging er in zijn jongere jaren ook wel eens stappen. Als ik het café weer binnenstap, herken ik de verhoging achter in de hoek meteen. Daar kon je heerlijk uit je dak gaan, vooral op de songfestivalklassiekers. De inrichting is een tijdje terug vernieuwd, het heeft nu de sfeer van het Amerikaanse Route 66. Met beeldjes van Marilyn Monroe en Betty Boop, metalen reclameborden en ouderwetse benzinepompen op schaal.

Derde generatie
Marijnissen en Wassink zijn de derde generatie eigenaars van de Lollipop. Ronald van Suylekom zag ze allemaal komen en gaan. Hij is de oudgediende. Als 12-jarige kwam hij er voor het eerst, met zijn ouders. Op zijn 17e kwam hij er weer, maar dan als medewerker: hij haalde de glazen op. Nu staat hij achter de bar en is hij DJ. In de 15 jaar dat hij er werkt, heeft hij bezoekers zien komen en gaan: "Na iedere Roze Maandag kwam er een nieuwe lichting."

Mensen die er al 20 jaar komen, zijn er eigenlijk niet: "Tilburg is een studentenstad. Ze studeren af en gaan weer naar huis. Dus die ben je kwijt. En je vaste bezoekers krijgen vriendjes, vriendinnetjes, ze trouwen en verhuizen."

Drempel
Gayhoreca heeft het lastig. Steeds meer gaybars verdwijnen. Dat komt door datingapps die de ontmoetingsfunctie van de gaybar gedeeltelijk overbodig maken. Maar er is méér. Concurrentie van festivals, het verdwijnen van het nachtnet voor treinen. En homo's gaan steeds vaker naar de gewone kroegen. Marijnissen: "Omgekeerd is de drempel voor de hetero's om hier binnen te lopen er nog steeds. Wij moeten mensen afgeven aan de reguliere horeca. Maar zij geven minder terug aan ons, omdat die mensen gewoon niet durven. Zo tolerant is Nederland nog niet." Wassink: "Er moet een plek zijn waar mensen zich veilig kunnen voelen en waar ze zichzelf kunnen zijn."

Zoenende jongens
Op de gevel prijkt ook niet meer de naam 'gaybar'. Marijnissen: "Wij vinden dat de tijd van de gaycafés voorbij is. Vooral de over de top-gaycafés. Met de roze fluwelen muurtjes en kroonluchters. Die redden het niet meer. Dus wij zijn open voor iedereen. Maar als er twee jongens in de hoek staan te zoenen, dan kan dat hier gewoon. Dat is wel een verschil met de reguliere horeca, daar kijken ze ze raar aan."

De gaybar was ook ooit een veilige herberg voor homo's. En dat is het nog steeds, zeggen Wassink en Marijnissen in koor. "Af en toe komt er een nieuw gezicht binnenwandelen, helemaal alleen. Die gaat in een hoekje zitten, in zijn telefoon gedoken want hij durft niet te praten. Ik weet dan: die is nieuw. Dan moet ik een gesprek aanjagen en dat gaat makkelijk, want ik vraag gewoon wat ie wil drinken."

Verduisterde ramen
Maar de uitstraling is wel veranderd. Tegen Van Suylekom: "Jij hebt nog meegemaakt dat de ramen open gingen?" Vroeger waren de ramen van de Lollipop afgedekt, zodat niemand van buiten zag wat er binnen gebeurde. Van Suylekom: "Oeh, da's echt heel lang terug. Een jaar of tien zeker."

Toch is de sfeer volgens hem niet veranderd: "Die is altijd gemoedelijk geweest." Marijnissen: "Vechten of zo, dat heb je hier niet. Homo's zijn niet van die vechters. Er gebeurt hier bijna nooit iets, gelukkig."

Toekomst
Hoe lang gaan Wassink en Marijnissen nog door? Ze weten het niet. In april loopt hun eerste huurovereenkomst af. "Dan ben ik heel benieuwd wat de brouwerij wil. Maar onze bedoeling is om door te gaan. Want het is mooier als je kunt zeggen dat je 25 jaar bestaat dan 20 jaar."