Twee meisjes staan dinsdagavond in stilte te kijken naar de flikkerende kaarsjes. Ze zaten bij Megan op de basisschool, de Petrus en Paulusschool, om de hoek van haar huis.

'Ze maakte me aan het lachen'
De twee vriendinnen, Carlijn en Aimee, vertellen honderduit over Megan. "Als ze zag dat iemand zich niet op zijn gemak voelde, dan ging ze er meteen naartoe. Dat deed ze ook bij mij," vertelt de 14-jarige Aimee. "Ik kende haar toentertijd nog niet en toch maakte ze me meteen aan het lachen. Ze volgde de massa niet, maar de massa volgde haar wel."

Haar vriendin Carlijn ging vanaf haar vijfde logeren bij Megan. "Mijn eerste horrorfilm keek ik met haar. Ze was echt mijn rolmodel", vertelt Carlijn trots. "Megan was als een zus voor me. Ze was ook altijd op mijn feestjes."

Nooit schelden
Volgens de meiden was Megan heel zelfverzekerd. "Ze was heel mooi, met van dat dikke bruine haar. En ze was ook altijd blij en lachte veel. Echt een heel spontane meid." De twee vriendinnen hebben Megan nooit horen schelden. "Dat deed ze gewoon niet. Ik kan me niet één keer herinneren", zegt Aimee resoluut.

De moeder van Megan belde dinsdagmiddag nog naar het huis van Carlijn. "Ze is echt heel erg lief, net als Megans vader trouwens. Haar ouders hebben haar goed opgevoed." Het verlies van Megan heeft een gat geslagen in de familie, vertelt Carlijn. "Megan was enig kind. Haar opa en oma zijn hun enige kleinkind kwijt. Ze waren echt dol op haar."

Megan vertrouwde de verdachte
Carlijn en Aimee zijn ervan overtuigd dat Megan de verdachte vertrouwde. "Ze had hem anders nooit binnengelaten. Ze had ook gewoon de deur dicht kunnen smijten. Ze was slim en had daar meer dan genoeg zelfvertrouwen voor."

Volgens de meiden heeft Megan een aantal maanden een relatie gehad met de 16-jarige verdachte. Maar wat er zich maandagmiddag precies in het huis heeft afgespeeld, is nog onduidelijk.

Herinneringenboek
Alle herinneringen aan Megan gaan Carlijn en Aimee bundelen in een boek. "Op de kaft komt een tekening van alle bloemen en knuffels. We willen het boek aan haar moeder geven."

Carlijn heeft een liedje geschreven voor haar vriendin. "Ik wil tijdens het afscheid graag iets voor Megan spelen op de ukelele of op de piano. Het hangt er vanaf wat haar moeder wil."

You never walk alone
Terwijl Carlijn de bloemen voor Megan natekent op de voorkant van het herinneringenboek, stopt er een auto. De 55-jarige Kees de Rooij uit de Heuvel komt een kijkje nemen.

Hij heeft een Feyenoordshirt weggelegd met daarop de tekst You never walk alone. "Het is een klein gebaar van de buurt. Ze was een grote Feyenoordfan. Meer kun je niet doen", mompelt hij.